Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Funkcjonariusze Policji odpowiadają dyscyplinarnie za naruszeniu dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganiu zasad etyki zawodowej. Naruszenie dyscypliny służbowej polega na zawinionym przekroczeniu uprawnień lub niewykonaniu obowiązków wynikających z przepisów prawa lub rozkazów i poleceń wydanych przez przełożonych uprawnionych na podstawie tych przepisów. Przykładowo, naruszenie może polegać na przekroczeniu uprawnień określonych w przepisach prawa.
Postępowanie dyscyplinarne na wniosek pokrzywdzonego może wszcząć przełożony danego policjanta (komendant główny, komendant wojewódzki lub komendant powiatowy). Jeżeli przełożony odmówi wszczęcia postępowania, postanowienie o odmowie doręcza się pokrzywdzonemu. Na to postanowienie pokrzywdzony może wnieść odpowiednio zażalenie w terminie 7 dni od dnia ich doręczenia. Zażalenie wnosi się do wyższego przełożonego (o jeden stopień).
Powyższe kwestie reguluje ustawa o Policji z dnia 6 kwietnia 1990 r. (Dz.U.2002.7.58 ze zm.)
Sprawę w sądzie można wszcząć wtedy, gdy funkcjonariusz popełnił przestępstwo lub wykroczenie. Wg art. 231 kodeksu karnego funkcjonariusz publiczny popełnia przestępstwo, jeśli przekraczaja swoje uprawnienia i przez to działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego. Może to być szkoda materialna, niematerialna lub moralna. Wydaje się, że uzyskiwanie informacji z dokumentów urzędowych dla wykorzystywania ich w celach prywatnych stanowi nadużycie władzy przez policjanta. O popełnieniu tego przestępstwa należy zawiadomić prokuraturę.