Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Poniższa informacja prawna dotyczy osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą.
Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. 2008 r. Nr 212, poz. 1337), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy. Ustawodawca stwierdzając, iż przedsiębiorca może posługiwać się skrótem firmy, nie określił żadnych reguł dotyczących tworzenia tego skrótu. Natomiast zgodnie z art. 43[4] Kodeksu cywilnego "firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko". Stanowią one jej zasadniczy i obowiązkowy element, ale firma osoby fizycznej może być szersza niż tylko imię i nazwisko.
Ograniczenia w stosowaniu skrótu firmy, w zakresie podatku od towarów i usług i tylko dla potrzeb tego podatku, dotyczące osób fizycznych będących podatnikami tego podatku, wynika z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2004 roku w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. Nr 55, poz. 539). Określa ono w załączniku nr 1 wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług. Wzór ten w przypadku osób fizycznych wymaga podania imion, nazwiska oraz imion rodziców. Powyższe rozporządzenie nakłada w ten sposób ograniczenie na stosowanie § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Jak z powyższego bowiem wynika, w podatku od towarów i usług, gdzie występuje obowiązek odrębnego zgłoszenia rejestracyjnego, osoby fizyczne, będące podatnikami podatku od towarów i usług, są zobowiązane do posługiwania się, w zakresie tego podatku, swoim imieniem i nazwiskiem jako podstawowymi danym identyfikacyjnymi takiegoż podatnika.
Z powyższych rozważań można wywnioskować, iż treść § 5 ust. 1 pkt 1 wskazanego rozporządzenia wskazuje, iż osoba fizyczna, prowadząca samodzielnie działalność gospodarczą, może używać na fakturach zarówno imienia i nazwiska, jak i nazwy pełnej bądź też nazwy skróconej - pod warunkiem, wynikającym z rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników, iż podawana na fakturze nazwa skrócona musi zawierać imię i nazwisko tej osoby.
Nie jest więc wykluczone posługiwanie się przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą nazwą skróconą (taka jaka została zawarta w zgłoszeniu identyfikacyjnym NIP-1), pod tym jednak warunkiem, że ta skrócona nazwa zawierała będzie imię i nazwisko przedsiębiorcy. Konsekwencją niezastosowania się do tych przepisów będzie brak możliwości odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług od faktur zawierających błędną nazwę skróconą.
Zob. też: