Obiekty pomocnicze według KŚT

14.2.2006

Pytanie:

"W 1993 kupiłem stare obiekty po SKR. Obiekty rozbudowałem, zmieniłem sposób użytkowania na restaurację z hotelem. W 1996 r. przyjąłem obiekty w środki trwałe, stosując indywidualną przyśpieszoną amortyzację 10 %. W 2000 roku dobudowałem dwa nowe obiekty na tej samej działce, które również amortyzowałem stawką indywidualną 10 %. Obiekty nowe są wolnostojące, jednak tworzą cały zajazd. Stosując na wszystkie obiekty amortyzację 10 %, traktowałem główny stary obiekt jako inwentarzowy, a nowe obiekty jako pomocnicze (bo takimi są). W chwili obecnej Urząd Skarbowy uznaje mi prawidłowe naliczenie amortyzacji na pierwszy stary obiekt stawką 10 %, natomiast dwa nowe wybudowane w 2000 roku wyrzuca mi z kosztów uzyskania przychodu i nalicza stawką amortyzacji 2,5%. Proszę o odpowiedź w tej sprawie, czy mam jakąś szansę, co mówią przepisy na ten temat. Obroty Firmy z obiektu pierwszego (starego) inwentarzowego wynoszą 95 %, z nowo dobudowanych - 5 %."

Odpowiedź prawnika: Obiekty pomocnicze według KŚT

Istotny wpływ na ustalenie wartość początkowej budynku oraz sposobu amortyzacji mają przepisy Klasyfikacji Środków Trwałych, stanowiącej załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT).

Zgodnie z objaśnieniami do KŚT, w skład budynku jako pojedynczego obiektu inwentarzowego wlicza się również przynależne do niego przybudówki oraz pomieszczenia pomocnicze. W skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się także tzw. "obiekty pomocnicze" obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie itp.

Jak wynika zatem z powyższych wyjaśnień, odrębne budynki, mimo iż znajdują się na tej samej działce i pełnią faktycznie rolę pomocniczą, nie mogą być uznane za „obiekty pomocnicze” w rozumieniu KŚT, a tym samym nie wchodzą w skład budynku „głównego” jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, a to oznacza, że powinny być amortyzowane oddzielnie.

Piotr Geliński

Doradca podatkowy

Doradca podatkowy nr 10841; magister prawa (absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego).

Od 2002 r. zdobywał doświadczenie jako współpracownik znanych kancelarii prawnych i kancelarii doradztwa podatkowego. Od 2008 r. wykonuje zawód doradcy podatkowego obecnie w formie spółki doradztwa podatkowego;

Specjalizuje się w: udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień z zakresu obowiązków podatkowych; analizie obciążeń podatkowych i ich optymalizacji, planowaniu podatkowym; ocenie umów pod względem wynikających z nich obowiązków podatkowych; doradztwie w sporach z organami podatkowymi, podczas kontroli podatkowej i skarbowej oraz w postępowaniach z zakresu zobowiązań podatkowych, w tym także w postępowaniach sądowoadministracyjnych.

Odpowiedź prawnika: Obiekty pomocnicze według KŚT

Komentarze