Obrona w procesie o ustalenie ojcostwa
Pytanie:
"Otrzymałem pozew sądowy w sprawie o ustalenie ojcostwa i świadczenia z tym związane. Jednak podstawą w świetle prawa takiego pozwu powinno być współżycie płciowe pozwanego z matką dziecka. W początkowej fazie naszej znajomości dochodziło do kontaktów płciowych, lecz później panowały jedynie relacje koleżeńskie. Zaznaczam, iż z powódką nie zamieszkiwałem pod jednym dachem, a w okresie koncepcyjnym nie dochodziło do zbliżeń fizycznych. Dysponuję jedynie informacją, iż powódka w tym okresie prowadziła dość rozwiązły tryb życia i spotykała się z innymi mężczyznami, jednak nie jestem w stanie ich zidentyfikować, a tym samym zlokalizować. Jakie okoliczności podane przez powódkę mogą być podstawą do stwierdzenia przez sąd, że pozwany jest ojcem dziecka? Czy ze względu na brak dostatecznych dowodów powódki, sąd orzeka, iż pozwany nie jest ojcem dziecka? Czy w tej sytuacji (ze względu na brak wskazania innego mężczyzny jako ojca) sąd obciąża pozwanego jedynie na podstawie słabego domniemania faktycznego? Czy ojciec powódki oraz jej pracownik mogą bezstronnie świadczyć w tej sprawie? Czy powołanie ich na świadków przez powódkę w świetle prawa jest dopuszczalne i uzasadnione? Czy w przypadku orzeczenia sądu, stwierdzającego, iż jestem ojcem dziecka, przysługuje mi prawo apelacji?"
Odpowiedź prawnika: Obrona w procesie o ustalenie ojcostwa
Zgodnie z postanowieniami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, domniemywa się, że ojcem dziecka jest ten, kto obcował z matką nie dawniej niż w trzechsetnym, a nie później niż w sto osiemdziesiątym pierwszym dniu przed urodzeniem się dziecka, a okoliczność, że matka w tym okresie obcowała także z innym mężczyzną, może być podstawą do obalenia domniemania tylko wtedy, gdy z okoliczności wynika, że ojcostwo innego mężczyzny jest bardziej prawdopodobne. Obalenie tego domniemania, że mężczyzna z którym obcowała matka we wskazanym okresie jest ojcem dziecka wymaga przeprowadzenia dowodu wskazującego z dużym prawdopodobieństwem na to, że tak nie jest. Może to być dowód z badania grup krwi. Współczesna nauka daje także znacznie pewniejszy dowód - badania DNA. Dowodem obalającym powyższe domniemanie może być także dowód z zestawienia czasu obcowania ze stopniem rozwoju dziecka w chwili jego urodzenia lub z niezdolności płciowej mężczyzny. Dowodami pomocniczymi, nie mającymi samodzielnie większych szans na obalenie powyższego domniemania, lecz które sąd może wziąć pod uwagę, są dowody z badań antropologicznych, z zeznań świadków lub z przesłuchania stron. W sprawach o ustalenie ojcostwa nie można rozstrzygnięcia oprzeć wyłącznie na uznaniu powództwa lub przyznaniu okoliczności faktycznych. Zarówno matka jak i domniemany ojciec mogą powoływać wszelkie dowody na potwierdzenie swoich twierdzeń. Ocena wszelkiego rodzaju dowodów (zeznań matki, świadków oraz odmowa poddania się badaniom genetycznym) należy tylko i wyłącznie do sądu, który orzeka na podstawie całego materiału dowodowego. Jeżeli zaś chodzi o możliwość odwołania się od wyroku stwierdzającego ojcostwo, to może Pan oczywiście się od niego odwołać, a o sposobie i terminie odwołania pouczyć powinien sąd. Prawomocny wyrok sądu (czyli taki, który nie podlega już zaskarżeniu) dotyczący sądowego ustalenia ojcostwa może być podważony tylko w drodze wznowienia postępowania. Wszelkie dodatkowe informacje na temat sądowego ustalenia ojcostwa znajdzie Pan w poradzie: Sądowe ustalenie ojcostwa
Michał Włodarczyk
Radca prawny
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?