Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Zgodnie z art. 32. prawa upadłościowego i naprawczego kosztami sądowymi obciąża się dłużnika w razie oddalenia wniosku na podstawie art. 12 ust. 1 albo art. 13, czyli w sytuacji gdy wniosek jest oddalony bo opóźnienie w wykonaniu zobowiązań nie przekracza trzech miesięcy, a suma niewykonanych zobowiązań nie przekracza 10% wartości bilansowej przedsiębiorstwa dłużnika, a także wtedy jeżeli majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub w razie stwierdzenia, że majątek dłużnika jest obciążony hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską w takim stopniu, że pozostały jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania. W tych sprawach dłużnik obowiązany jest również do zwrotu kosztów poniesionych przez wierzyciela. Zwrot tych kosztów obejmuje zwrot opłaty wniesionej przez składającego wniosek w wysokości 1.000 zł, a także inne koszty poniesione przez wnioskodawcę (np. koszt opinii biegłego).
W przypadku złożenia przez wierzyciela wniosku w złej wierze, sąd, oddalając wniosek o ogłoszenie upadłości, obciąży wierzyciela kosztami postępowania i może nakazać wierzycielowi złożenie publicznego oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. W takiej sytuacji sąd obciąża składającego wniosek kosztami z urzędu (tak A. Jakubecki, F. Zedler w Komentarzu do prawa upadłościowego i naprawczego, Zakamycze 2003, str. 97).
W innych sytuacjach (oddalenia wniosku) niż te wymienione powyżej, dłużnikowi należy się zwrot kosztów postępowania na zasadach ogólnych, na jego wniosek.