Odpowiedzialność za uszkodzenie ciała
Pytanie:
"Kilka dni temu jechałam na rowerze. Aby uniknąć uderzenia gałęzią w twarz, odbiłam kierownicą w lewo i niechcący zaczepiłam o rower Pana, który jechał z naprzeciwka. Pan spadł i uszkodził sobie rękę. Ja również obiłam plecy i nogi. Zaproponowałam Panu, że opatrzę w domu jego rękę. Skorzystał. Po kilku dniach przyjechał z żądaniem odszkodowania za wyrządzoną krzywdę, zwrotu kosztów leczenia, itd. Nie zawiadamialiśmy Policji, świadków teraz nie znajdziemy. Nie spisaliśmy oświadczenia. Czy rzeczywiście ponoszę za to odpowiedzialność i będę musiała zapłacić?"
Odpowiedź prawnika: Odpowiedzialność za uszkodzenie ciała
Zgodnie z art. 444 kodeksu cywilnego, w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Dla przyjęcia odpowiedzialności odszkodowawczej sprawcy konieczne jest przede wszystkim zaistnienia u poszkodowanego stanu rozstroju zdrowia (tj. zakłóceniu funkcjonowania poszczególnych organów, bez ich widocznego uszkodzenia np. nerwica, zatrucie, choroba psychiczna) lub uszkodzenia ciała (tj. naruszeniu integralności fizycznej człowieka, zarówno powłoki zewnętrznej np. złamanie ręki, jak i tkanek i narządów wewnętrznych np. uszkodzenie organów wewnętrznych).
Odpowiedzialność na podstawie art. 444 powinna również spełniać ogólne przesłanki odpowiedzialności deliktowej. Koniecznym jest zatem udowodnienie, że z powodu rozstroju zdrowia lub uszkodzenia ciała, poszkodowany poniósł pewne koszty (np. koszty leczenia), które stanowią szkodę (tj. uszczerbek w majątku poszkodowanego). Szkoda musi pozostawać w związku przyczynowym ze zdarzeniem wywołanym przez sprawcę.
Przesłanką powstania obowiązku odszkodowawczego jest również wina sprawcy. Przez winę rozumie się naganną decyzję człowieka, odnoszącą się do podjętego przez niego bezprawnego czynu. W wyroku z 26 września 2003 r. (IV CK 32/2002), Sąd Najwyższy stwierdził, że na gruncie prawa cywilnego winę można przypisać podmiotowi prawa, kiedy istnieją podstawy do negatywnej oceny jego zachowania z punktu widzenia zarówno obiektywnego, jak i subiektywnego (tzw. zarzucalność postępowania). W ewentualnym postępowaniu przed sądem, to poszkodowany będzie zobowiązany udowodnić swoje twierdzenia, gdyż w myśl art. 6 kc ciężar dowodu faktów spoczywa na tym kto z tych faktów wywodzi skutki prawne. Oznacza to, że poszkodowany będzie zobowiązany udowodnić, iż rana, której doznał stanowi rzeczywiście uszkodzenie ciała, którego leczenie wymagało nakładów i tym samym spowodowało uszczerbek w majątku poszkodowanego. Ponadto, powód powinien udowodnić, że próba ominięcia przeszkody na drodze była czynem sprzecznym z prawem i nagannym z subiektywnego punktu widzenia. Przede wszystkim jednak musi udowodnić, że przedmiotowe zdarzenie miało miejsce. Swoje twierdzenia powód może udowodnić nie tylko w oparciu o dokumenty czy zeznania; takim dowodem mogą być również oględziny czy opinia biegłych. Dowodem może być także przesłuchanie stron.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?