Odwołanie od prawomocnego mandatu

""Uczennica liceum (już pełnoletnia) wchodzi szybkim krokiem na przejście dla pieszych na dwupasmowej jezdniowej (po dwa pasy dla każdego kierunku) na migającym zielonym świetle; w połowie jezdni światło zmienia się na czerwone; schodzi z jezdni zatrzymuje się na chodniku na wysepce (pasie rozdzielającym jezdnie); czeka na kolejne zielone światło i przechodzi przez pozostałą jednię na zielonym; zatrzymuje ją para policjantów i nie przyjmuje wyjaśnień, że na przejście weszła jeszcze na zielonym świetle i wymierza wysoki mandat 250,- zł. Wg mnie dyskusyjną sprawą jest samo nałożenie mandatu za takie zachowanie, ale nawet uznając je za przewinienie, za które należałoby kogoś ukarać to trudno zgodzić się z wysokością kary, która powinna być adekwatna do jego ciężaru, dostosowana do okoliczności jak i samej osoby, której dotyczy; nie wiem czy jest gdzieś taki zapis, ale dobrą praktyką policji jest by mandaty za wykroczenie drogowe np. za przekroczenie prędkości przez kierowców, itp. dostosowane były w jakimś stopniu do możliwości finansowych osoby. Trudno by taką samą wysokością karać biznesmena i bezrobotnego żyjącego zasiłku. W jednym z krajów Skandynawskich na przykład wysokość mandatu dostosowana jest ściśle do wysokości zarobków. Tak wyskoki mandat jaki otrzymała powinien być nakładany gdy np. złamanie przepisów stwarzało szczególnie duże zagrożenie w tym wypadku na drodze. Ale w tej konkretnej sytuacji nie miało to miejsca, gdyż wejście na przejście na jeszcze na zielonym świetle oraz samochody stały przed przejściem w oczekiwaniu zmiany świateł. Nie ma mowy o sytuacji zagrożenia; czy nawet utrudnianiu ruchu drogowego. Wymierzenie tak surowej kary w moim odczuciu jest w tym wypadku rażąco nieuzasadnione. Przez analogię samochody często np. też wjeżdżają na skrzyżowanie na żółtym świetle i opuszczają na czerwonym, co jest w określonych sytuacjach dopuszczalne przez kodeksem drogowy. Dla porównania też mandat za spowodowanie niegroźnego wypadku drogowego stłuczki bardzo często wynosi 300,- zł. Podobnie za rażące przekroczenie dopuszczalnej prędkości, itp. Trudno, nie uznać więc w tej sytuacji ze kara była zupełnie nie współmierną do przewinienia. Poza tym, komu wymierzono tutaj tak wysoki mandat 250 złotowy osobie pracującej, osobie dobrze zarabiającej? Nie uczennicy liceum! Coś tu chyba jest nie tak. Ponadto sposób wystawienia mandatu budzi też pewne wątpliwości. Nie dano jej możliwości wybory typu mandatu - została przez policjantkę narzucona forma mandatu kredytowego (co prawdopodobnie nie daje możliwości do odwoływania się od niego - staje się prawomocny z chwilą jego przyjęcia zgodnie z pouczeniem na mandacie). Młoda dziewczyna, uczennica liceum zostaje zastraszona sprawą sądową za odmowę jego przyjęcia, wysokością kary do 5000 zł w sądzie. Trudno nie oprzeć się wrażeniu, że policjantka wykazała się chyba szczególną nadgorliwością czy może wręcz złośliwością. Może akurat miała zły dzień. Ale tak być przecież nie może. W przepadku ucznia kara powinna mieć jeszcze wymiar wychowawczy. Czego więc uczy takie postępowanie policjantów, że można dokonać rozboju, pobić i obrabować kogoś i ujść bez karnie (takie zdarzenie spotkało tą dziewczyną jakieś rok temu kiedy na terenie szkolnym została napadnięta pobita i okradziona), a za krzywe przejście po pasach będąc uczniem dostać mandat, który byłby bardzo dotkliwy dla dorosłego. Jak można próbować wybrnąć z zaistniałej sytuacji jakie są jeszcze możliwości odwoływania się lub występowania o anulowanie lub złagodzenie kary tak by była adekwatna do stopnia przewinienia? Policja przecież też popełnia błędy jak się bronić?""