Odwołanie od wyroku sądu grodzkiego
Pytanie:
"Przez sąd grodzki prowadzone było postępowanie w związku z kolizja drogową. Od wyroku sądu grodzkiego odwołałem się do sądu apelacyjnego. Na pierwszą rozprawę zostało przez obwinionego złożone zwolnienie lekarskie w związku z choroba córki (opieka nad 2 letnim dzieckiem) wraz z wnioskiem o przełożenie rozprawy na inny termin. Ta rozprawa przez sąd apelacyjny została odroczona. Sąd apelacyjny wyznaczył termin następnej rozprawy na 11 dni później. Choroba dziecka nie zakończyła się w związku z tym była kontynuacja zwolnienia. Sądowi zostało ponownie złożone zwolnienie od lekarza (rodzinnego) wraz z wnioskiem o ponowne odroczenie rozprawy. Jednak sąd nie odroczył już tej rozprawy, argumentując to że takie zwolnienie powinien wydać lekarz biegły sądowy. Obwiniony wcześniej o tym fakcie nie wiedział i nie był przez sąd zobowiązany do dostarczenia takiego zwolnienia. Wcześniej przed sądem grodzkim zwolnienia od jego lekarza rodzinnego na córkę były również uznawane. Sąd apelacyjny na tym posiedzeniu odrzucił apelację obwinionego i utrzymał wyrok sądu grodzkiego. Czy sąd apelacyjny powinien uznać to zwolnienie tym bardziej że było kontynuacja wcześniejszego zwolnienia? W jaki sposób można teraz wznowić to postępowanie? Minęło już 10 dni od w/w rozprawy ale orzeczenie sądu jeszcze nie zostało doręczone obwinionemu."
Odpowiedź prawnika: Odwołanie od wyroku sądu grodzkiego
W postępowaniu we sprawach o wykroczenia zasadą jest, że strony mają prawo uczestniczyć w rozprawie i w posiedzeniu sądu odwoławczego. Udział stron nie jest jednak obowiązkowy, chyba że prezes sądu lub sąd tak zarządzi. Obwiniony jest strona w postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Sąd może odroczyć rozprawę jeśli zachodzą uzasadnione okoliczności np. choroba. Oczywiście sąd ma na uwadze również terminy przedawnienia wykroczenia i nie może odraczać postępowania w nieskończoność zwłaszcza, że postępowania może się odbyć zgodnie z prawem pod nieobecność. Inaczej mówiąc niestawiennictwo prawidłowo zawiadomionych o terminie stron i ich przedstawicieli procesowych nie tamuje rozpoznania sprawy, chyba że stawiennictwo było obowiązkowe. Obowiązkowy jest udział obwinionego, który jest głuchy, niemy lub niewidomy, albo zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności.
Usprawiedliwianie zaś nieobecności w sądzie z powodu choroby ma nastąpić w odpowiedni sposób jakim jest orzeczenie uprawnionego lekarza znajdującego się na wykazie lekarzy uprawnionych. Wykaz lekarzy sądowych prowadzą prezesi sądów okręgowych.
Uzasadnienie zaś wyroku sąd odwoławczy sporządza w terminie 7 dni. Uzasadnienie wyroku utrzymującego w mocy wyrok sądu pierwszej instancji sporządza się wyłącznie na żądanie strony, złożone w terminie zawitym 7 dni od daty wydania wyroku przez sąd odwoławczy. Orzeczenie w postaci wyroku w postępowaniu w sprawach o wykroczenia wydane na rozprawie ogłasza się ustnie. Po ogłoszeniu lub przy doręczeniu orzeczenia należy pouczyć uczestników postępowania o przysługującym im prawie, terminie i sposobie wniesienia środka zaskarżenia lub o tym, że orzeczenie nie podlega zaskarżeniu. Wyrok wydany na posiedzeniu doręcza się stronie z urzędu, gdy nie uczestniczyła ona w posiedzeniu; termin do żądania doręczenia uzasadnienia wyroku biegnie wówczas od daty jego doręczenia. Wyrok wydany zaś pod nieobecność strony na rozprawie nie doręcza się. Niezbędne jest złożenie wniosku o jego doręczenie.
Do wznowienia postępowania, które zostało prawomocnie zakończone stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania karnego. Jednak prawo wprowadza tylko cztery przesłanki wznowienia postępowania:
1)jeśli w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa, a istnieje uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia
2)jeśli po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody nie znane przedtem sądowi, wskazujące na to, że:
a) skazany nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przestępstwa lub nie podlegał karze,
b) skazano go za przestępstwo zagrożone karą surowszą albo nie uwzględniono okoliczności zobowiązujących do nadzwyczajnego złagodzenia kary albo też błędnie przyjęto okoliczności wpływające na nadzwyczajne obostrzenie kary,
c) sąd umorzył lub warunkowo umorzył postępowanie karne błędnie przyjmując popełnienie przez oskarżonego zarzucanego mu czynu
3)jeżeli Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą przepisu prawnego, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie
4)gdy potrzeba taka wynika z rozstrzygnięcia organu międzynarodowego działającego na mocy umowy międzynarodowej ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską.
Zespół prawników
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?