Zgodnie z art. 4 ust. 2 lit a) Umowy z 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (zwanej dalej „Umową), osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania (pojęcie to jest niezależne od „zameldowania”) w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych). Zatem jeśli obywatel polski pracuje wyłącznie w Niemczech (tam jest powiązany gospodarczo), a ponadto w Niemczech ma aktualnie ośrodek życia osobistego (powiązania osobiste), to nie ma wątpliwości, że jego miejscem zamieszkania w rozumieniu Umowy są Niemcy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Umowy, uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Podsumowując, jeśli osoba, która w myśl umowy ma miejsce zamieszkania w Niemczech, pracuje i otrzymuje wynagrodzenie za pracę najemną (przez którą rozumie się również pracę w ramach umów cywilnoprawnych – zlecenia, o dzieło etc. - pod warunkiem że wykonujący pracę nie prowadzi działalności gospodarczej) w Niemczech, to dochody z tego tytułu podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech i nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Gdyby jednak – w myśl powyższych uwag – danej osoby nie można by zakwalifikować jako mającej miejsce za terenie Niemiec, dochód takiej osoby byłby opodatkowany zarówno w Niemczech, jak i w Polsce, z tym, że w Polsce stosuje się wówczas metodę unikania podwójnego opodatkowania polegającą na tym, iż Polska zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Niemczech, jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i który odpowiada tej części dochodu, która została osiągnięta w Republice Federalnej Niemiec.