Odnosząc się do złożonego podpisu przez pracownika w imieniu pracodawcy, to należy stwierdzić, że podpisanie się czyimś imieniem i nazwiskiem nawet za jego zgodą jest podrobieniem podpisu składającego oświadczenie i stanowi czyn karalny opisany w art. 270 par. 1 kodeksu karnego. Oczywiście jeśli sprawca, którym jest pracownik jest upoważniony do działania w imieniu pracodawcy w tym zakresie to takie działanie może mieć wpływ na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz stopień zawinienia sprawcy przestępstwa.

Poza tym należy podkreślić, że zgodnie z art. 30 kodeksu karnego nie popełnia przestępstwa, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionej nieświadomości jego bezprawności; jeżeli błąd sprawcy jest nieusprawiedliwiony, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. Zatem jeśli pracownik nie wiedział, że podpisanie się czyimś imieniem i nazwiskiem, gdy jest do tego upoważniony stanowi czyn karalny może zostać wyłączona jego odpowiedzialność karna. Zeznania Pani jako pracodawcy oczywiście są istotne dla przypisania odpowiedzialności z art. 270 par. 1 kk.

Drugi zarzucany czyn to pomocnictwo do przestępstwa oszustwa. Jeśli odpadnie podstawa do przypisania odpowiedzialności karnej za pierwszy czyn, to nie będzie można przypisać odpowiedzialności za pomocnictwo w przestępstwie oszustwa. Skoro pracownik nie wiedział, że działanie jego stanowi czyn karalny - przestępstwo - to w świetle art. 30 kk nie będzie można przypisać mu odpowiedzialności z art. 286 kk. O takim stanie rzeczy jednak decydują dowody zgromadzone w postępowaniu przygotowawczym przez Prokuratora. Na podstawie ich oceny Prokurator może uznać je za wartościowe i wnieść akt oskarżenia. Dowody te i tak będą oceniane przez sąd.

Możliwość natomiast złożenia wniosku o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionej kary wynika z art. 335 kpk, który stanowi, że prokurator może umieścić w akcie oskarżenia wniosek o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kary lub środka karnego za występek zagrożony karą nieprzekraczającą 10 lat pozbawienia wolności bez przeprowadzenia rozprawy, jeżeli okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte.

Takie przesłanki są spełnione. Jednakże pójście na taką „ugodę” będzie oznaczało, że sąd wymierzy określoną uzgodnioną karę, jeśli nie będzie widział ku temu przeszkód (nie budzące wątpliwości okoliczności i postaw sprawcy) oraz że pracownik będzie skazany - na karę uzgodnioną.