Wystąpienie banku ze skargą pauliańską

Odpowiedź prawnika: Wystąpienie banku ze skargą pauliańską

Według art. 527 § 1 Kodeksu cywilnego przesłankami skargi pauliańskiej są: - pokrzywdzenie wierzycieli, jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, - działanie dłużnika ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli i - wiedza lub możliwość - przy zachowaniu należytej staranności - dowiedzenia się o tym przez osobę trzecią. Czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem czynności. Ciężar udowodnienia istnienia tych przesłanek spoczywa na wierzycielu. Jednakże Kodeks cywilny wprowadza pewne domniemanie ułatwiające dowiedzenie, że osoba trzecia wiedzuała, że dłużnik działa z pokrzywdzeniem wierzycieli. A mianowicie, jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli korzyść majątkową uzyskała osoba będąca w bliskim stosunku z dłużnikiem (np. rodzina), domniemywa się, że osoba ta wiedziała, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli (art. 527§ 3 Kodeksu cywilnego). Bank, jako wierzyciel będzie mógł zatem wystąpić przeciwko poręczycielowi kredytu ze skargą pauliańską, jeżeli tylko będzie w stanie udowodnić, że nastąpiło jego pokrzywdzenie, jako wierzyciela, dłużnik działał ze świadomością jego pokrzywdzenia, a poręczyciel wiedział lub przy zachowaniu należytej staranności mógł się o tym dowiedzieć. Analogiczna sytuacja, w której bank występował przeciwko poręczycielowi kredytu miała miejsce w postępowaniu zakończonym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 20 września 1995 r. (I ACr 235/95, OSA 1996/1 poz. 5 str. 38).