Postanowienie o powołaniu biegłego
Pytanie:
"Na rozprawie zakwestionowałem ilość zagrabionego towaru podanego w akcie oskarżenia. Podstawą były oryginalne dokumenty firmy, która mnie o ten czyn oskarżyła. Wykazałem również, że motywacją jaką kierowała się firma była chęć osiągnięcia nienależnej korzyści materialnej. W celu wykazania jak ogromną wartość materialną próbowała osiągnąć firma złożyłem wniosek o powołanie biegłego księgowego, który miał dokonać przeglądu dokumentacji i określić wartość. Sąd zgodził się z tezą, że taka próba miała miejsce i wyraził zgodę na powołanie biegłego. Przeglądając dokumenty sprawy natknąłem się na uzasadnienie wydane przez sąd w odpowiedzi na mój wniosek. Treść jego zwaliła mnie z nóg. Otóż sąd podał, że powołanie biegłego ma na celu ustalenia faktycznej wartości zagarniętych towarów. Obawiam się czy nie zastosowano klauzuli "Dajcie oskarżonego, a paragraf się znajdzie". Czy sąd nie przekroczył swoich uprawnień wchodząc w kompetencje prokuratury? Czy powyższa zgodność co do próby osiągnięcia przez firmę korzyści materialnej nie powinna skutkować wydaniem wyroku uniewinniającego?"
Odpowiedź prawnika: Postanowienie o powołaniu biegłego
Odpowiadając na pierwsze pytanie należy podkreślić, że od wniesienia aktu oskarżenia do sądu dysponentem w zakresie procesu jest sąd, a nie prokuratura. Obowiązkiem sądu jest ustalenie rzeczywistego stanu faktycznego, który może odbiegać od przyjętego w akcie oskarżenia. Sąd ma dążyć do ustalenia prawdy materialnej (jak było w rzeczywistości) i ma obowiązek przeprowadzania dowodów z urzędu. Inaczej mówiąc zadaniem sądu jest ustalenie nie tylko czy oskarżony dopuścił się popełnienia czynu zabronionego opisanego w akcie oskarżenia, ale również ustalenie ewentualnej wyrządzonej przez niego szkody. W tym zatem zakresie działanie sądu nie jest wchodzeniem w kompetencje prokuratury. Sąd tylko w wyjątkowych wypadkach może sprawę przekazać prokuraturze celem uzupełnienia postępowania przygotowawczego. Sąd przekazuje sprawę prokuratorowi w celu uzupełnienia śledztwa lub dochodzenia, jeżeli akta sprawy wskazują na istotne braki (w ocenie sądu) tego postępowania, zwłaszcza na potrzebę poszukiwania dowodów, zaś dokonanie niezbędnych czynności przez sąd powodowałoby znaczne trudności (np. znaczące przedłużenie postępowania karnego).
Odnośnie drugiego pytania należy stwierdzić, że nawet wykazanie, że firma działała z chęcią wyłudzenia określonych środków pieniężnych zawyżając ubytki towaru i przypisanie jej winy w takim działaniu oznacza jedynie, że dopuściła się popełnienia przestępstwa. Stwierdzenie faktu próby wyłudzenia nie oznacza natomiast, że osoba, której się takie wyłudzenia zarzuca nie popełniła przestępstwa. Mogła go bowiem popełnić tyle, że w mniejszym rozmiarze. Kwestionowanie faktu popełnienia przestępstwa może się odbywać dwutorowo albo przez wykazanie, że wcale nie powstały ubytki w stanie ilościowym towarów albo poprzez wykazanie, że działanie oskarżonego nie realizowało znamion typu czynu zabronionego (działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej).
Zespół prawników
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?