Powierzenie strażakowi Państwowej Straży Pożarnej obowiązków służbowych

Odpowiedź prawnika: Powierzenie strażakowi Państwowej Straży Pożarnej obowiązków służbowych

Możemy mieć do czynienia z zastosowaniem art. 37a ustawy o państwowej straży pożarnej, w zgodzie z którym:

Strażakowi można powierzyć pełnienie obowiązków służbowych zgodnie z jego kwalifikacjami na innym stanowisku w tej samej jednostce organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej na okres do 6 miesięcy w roku kalendarzowym. W okresie tym strażakowi przysługuje uposażenie stosownie do zajmowanego stanowiska, lecz nie niższe od dotychczasowego.

Ustawa nie określa zatem żadnych warunków owego powierzenia, nie wskazuje też kryteriów i przesłanek, którymi kierować się powinien organ podejmujący decyzję w tym przedmiocie. Należy więc uznać, że powierzenie obowiązków na innym stanowisku w tej samej jednostce, pozostawione zostało uznaniu organu, który może kierować się kryteriami potrzeb służby i jej interesu oraz koniecznością zapewnienia sprawnego, optymalnego wykonania zadań Państwowej Straży Pożarnej. Stąd przyjąć należy, iż w ramach tego stosunku przełożony służbowy może władczo kształtować, w granicach obowiązującego prawa, sytuację prawną strażaka. Temu uprawnieniu odpowiada przywołany wyżej art. 37a u.p.s.p. Powyższe nie oznacza jednak, że decyzja podjęta w przedmiocie powierzenia pełnienia obowiązków służbowych na innym stanowisku, jest pozostawiona całkowitemu, swobodnemu uznaniu organu. Podmiot podejmujący decyzję administracyjną w przedmiocie powierzenia skarżącej pełnienia obowiązków służbowych na innym stanowisku służbowym, związany był regułami postępowania administracyjnego, określającymi jego obowiązki w zakresie prowadzenia postępowania i orzekania. W szczególności winien on przestrzegać zasady dochodzenia do prawdy materialnej (art. 7 k.p.a.), a więc podejmować wszelkie niezbędne kroki zmierzające do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i załatwienia sprawy. Jest zobowiązany również do należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego (art. 9 k.p.a.). Musi wreszcie w sposób wyczerpujący zebrać, rozpatrzyć i ocenić cały materiał dowodowy (art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a.) oraz uzasadnić swoje rozstrzygnięcie zgodnie z wymogami określonymi w art. 107 § 3 k.p.a. Wobec braku kryteriów i przesłanek powierzenia, merytoryczne podstawy takiej decyzji wyznacza art. 7 k.p.a. Należy wskazać na przywołany już wcześniej przepis art. 7 k.p.a., który nakłada na organ obowiązek uwzględnienia słusznego interesu strony.