Cofnięcie pozwu prokuratora złożonego w sprawie o zaprzeczenie pochodzenia dziecka

Odpowiedź prawnika: Cofnięcie pozwu prokuratora złożonego w sprawie o zaprzeczenie pochodzenia dziecka

Jeżeli w sprawach o zaprzeczenie pochodzenia dziecka i unieważnienie uznania (art. 86 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) powództwo wytoczył prokurator to może on samodzielnie rozporządzać przedmiotem sporu w tym sensie, że może dokonać cofnięcia powództwa, jak i cofnąć powództwo ze zrzeczeniem się „roszczenia” (orzeczenie Sądu Najwyższego z 20 grudnia 1973 r., sygn. II CR 211/73). Gdyby prokurator wniósł pozew o zaprzeczenie ojcostwa, to samodzielnie może taki pozew cofnąć. W takim przypadku postępowanie podlegałoby umorzeniu, nawet jeśli którakolwiek z osób pozwanych wniosła środek odwoławczy (na takim stanowisku stoi Sąd Najwyższy w orzeczeniu z 3 października 1968 r., sygn. II CR 363/68). Pozwanym w tym przypadku byłby domniemany ojciec oraz dziecko (art. 454 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego). Jednocześnie Sąd Najwyższy uznał, że w przypadku cofnięcia pozwu wniesionego przez prokuratora na podstawie art. 86 kro stosuje się ograniczenie z art. 203 kodeksu postępowania cywilnego (orzeczenie Sądu Najwyższego z 10 stycznia 1972 r., sygn. I CZ 147/71). Art. 203 kpc daje sądowi prawo do uznania za niedopuszczalne cofnięcia pozwu, jeśli okoliczności sprawy wskazywałyby na to, że cofnięcie pozwu byłoby sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzało do obejścia prawa. Teoretycznie sąd mógłby nie zgodzić się na wycofanie sprawy wniesionej przez prokuratora. To sąd rozpoznający sprawę musiałby zważyć wszystkie okoliczności i oceniać samodzielnie czy zachodzą przesłanki do wycofania lub braku zgody na wycofanie powództwa przez prokuratora.