Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Przepisy ogólne dotyczące przedawnienia roszczeń (do których należy między innymi wspomniany artykuł 118 kodeksu cywilnego) stosuje się w braku przepisów szczególnych. Skoro w zakresie umów rachunku bankowego istnieje przepis szczególny (czyli wspomniany artykuł 731 kodeksu cywilnego), to stosuje się terminy przedawnienia w nim przewidziane. Przepis ten stanowi, iż roszczenia wynikające ze stosunku rachunku bankowego przedawniają się z upływem lat dwóch. Nie dotyczy to roszczeń o zwrot wkładów oszczędnościowych. Postanowienia te mają charakter bezwzględnie obowiązujący. Zdanie pierwsze tego artykułu wyłącza zastosowanie do roszczeń ze stosunku rachunku bankowego terminów przedawnienia ustanowionych przepisem artykułu 118. Określony w art. 731 dwuletni termin przedawnienia dotyczy obu stron umowy rachunku bankowego i wszelkich roszczeń wynikających z tej umowy. Jedynym wyjątkiem przewidzianym w zdaniu drugim art. 731 jest roszczenie o zwrot wkładów oszczędnościowych zgromadzonych na rachunku bankowym, które w myśl ogólnych zasad ulega dziesięcioletniemu przedawnieniu.
Chwila wymagalności jest różna w zależności od rodzaju roszczeń. Ma ona znaczenie dlatego, iż powoduje rozpoczęcie biegu przedawnienia. Przyjmuje się, iż roszczenia o zwrot środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym stają się wymagalne dopiero od dnia, w którym nastąpiło ustanie stosunku rachunku bankowego. Wymagalność tych roszczeń nie jest uzależniona ani od udzielania bankowi zlecenia wypłaty, ani od dojścia zlecenia do adresata, ani od upływu zastrzeżonego w umowie terminu jej wypowiedzenia.