Przestępstwo nieudzielenia pomocy

Odpowiedź prawnika: Przestępstwo nieudzielenia pomocy

Art. 162 kodeksu karnego stanowi, iż kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Wyżej zacytowany przepis nakazuje więc niesienie pomocy każdemu, kto znajduje się w bezpośrednim niebezpieczeństwie utraty życia albo doznania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, o ile niosący pomoc (czy inna osoba) nie byłby narażony na podobne następstwa. Musi ryzykować lekkie a nawet średnie uszkodzenie ciała. Trudno stwierdzić z całą pewnością, że żona Pana wypełniła znamiona czynu karalnego na podstawie w/w przepisu, jednak ogólny opis wskazuje na to, że raczej tak. Przyjmuje się bowiem, że przestępstwo z art. 162 k.k. jest przestępstwem umyślnym, zatem sprawca (tu Pana żona) musi co najmniej mieć świadomość, że Pan znajdował się w sytuacji zagrożenia, bądź mógł Pan w takiej sytuacji się znajdować. W praktyce oznacza to, że osoba zobowiązana do udzielenia pomocy , np. nie musi wiedzieć, że ktoś na pewno tonie, do odpowiedzialności wystarczy, by taką możliwość sobie uświadamiał a mimo to nie zainteresował się pomocą. Odpowiedzialność karna z powyżśzego tytułu ma miejsce niezależnie od tego, jaki los spotkał potem osobę potrzebującą pomocy, czy uratowano ją czy nie. Sprawca tego przestępstwa nie ponosi odpowiedzialności za śmierć czy uszczerbek na zdrowiu osoby potrzebującej pomocy. Żona Pana odpowiadać więc może tylko za samo nieudzielenie Panu pomocy.