Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
W powyższej sytuacji zastosowanie znajdą przepisy kodeksu postępowania karnego (na mocy odesłania z kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia). Co do zasady, pismo doręcza się adresatowi osobiście. Jednakże razie chwilowej nieobecności adresata w jego mieszkaniu, pismo doręcza się dorosłemu domownikowi, a gdyby go nie było - administracji domu, dozorcy domu lub sołtysowi, jeżeli podejmą się oddać pismo adresatowi (art. 132 par. 2 kodeksu postępowania karnego). Domownikiem jest osoba dorosła, która mieszka z adresatem w jednym mieszkaniu lub domu (ale domem nie jest budynek wielorodzinny) i jest krewnym lub powinowatym. Przy doręczeniach tak samo więc traktuje się żonę, jak teściową. Pisma doręcza się za pokwitowaniem odbioru. Odbierający potwierdza odbiór swym czytelnym podpisem zawierającym imię i nazwisko na zwrotnym pokwitowaniu, na którym doręczający potwierdza swym podpisem sposób doręczenia. Mieszkaniem, do którego należy doręczyć pismo, jest każde miejsce, w którym adresat przebywa z zamiarem dłuższego pobytu; najczęściej będzie to adres zameldowania. Jeżeli więc teściowa lub żona mieszkają w tym samym mieszkaniu co adresat, doręczenie jest skuteczne. Nie jest natomiast skuteczne doręczenie pisma teściowej mieszkającej w tym samym bloku, ale w innym mieszkaniu.