Sprzedaż ciagła

Odpowiedź prawnika: Sprzedaż ciagła

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej m.in.: dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury. Wedle zaś § 9 ust. 2 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. 

Pojęcie „sprzedaży ciągłej", o którym mowa w tym przepisie, było przedmiotem interpretacji organów podatkowych na gruncie podobnych poprzednio obowiązujących przepisów. Przyjmuje się mianowicie, iż w związku z brakiem w obowiązujących przepisach podatkowych definicji sprzedaży towarów o charakterze ciągłym, pojęcie "ciągłości" sprzedaży należy rozpatrywać zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc je do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zatem dla uznania świadczenia za "ciągłe" wystarcza, iż składa się ono z pewnych następujących po sobie aktów (czynności), o ile tworzą razem funkcjonalną całość, która ma to do siebie, że trwa w czasie, czas jest jej miernikiem i interes jednej strony jest zaspokojony właśnie dlatego, że odpowiednie zachowanie się drugiej strony ma charakter trwały (tak: decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 12 marca 2007 r., sygn. IS.II/2-443/268/06).

Sprzedaż o charakterze ciągłym obejmuje wynikające z zobowiązania o charakterze ciągłym - świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia, które może dotyczyć także usług najmu, usług ochrony mienia, usług reklamowych. Charakter tego stosunku jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe lub okresowe (tak: w piśmie Podkarpackiego Urzędu Skarbowego z 16 marca 2004 r., nr PUS.II/443/33/2004).

Podatnik dokonujący dostawy (sprzedaży) towarów na rzecz tego samego nabywcy w przeciągu np. 5 dni, może wystawić jedną fakturę VAT dokumentującą te dostawy, przy czym faktura ta powinna zostać wystawiona nie później niż siódmego dnia licząc od pierwszej dostawy (pierwszego wydania towaru). Możliwość wystawiania takiej faktury VAT zbiorczej znajduje potwierdzenie zarówno wśród przedstawicieli doktryny prawa podatkowego, jak i wśród organów podatkowych (por. Z. Modzelewski, G. Mularczyk, Ustawa o VAT. Komentarz, Warszawa 2006 r.; postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Stalowej Woli z dnia 10 lutego 2006 r., US.III-406/5/2006).

Pierwszy Śląski Urząd Skarbowy w Sosnowcu uznał zaś (w interpretacji z 30 listopada 2005 r., nr PSUS/PPOI-443/345/05/MS), iż sprzedaż o charakterze ciągłym będzie dotyczyła wyłącznie usług wykonywanych w ramach długoterminowych umów zlecenia, gdzie poszczególne jednostkowe czynności składają się na całość umówionego świadczenia.

Dostawy mają charakter ciągły, jeżeli polegają na wykonywaniu powtarzalnych czynności w okresie obowiązywania umowy zawartej między stronami (tak: pismo Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego z 28 maja 2007 r., nr PP II 443/1/117/50770/07).

Pojęcie "ciągłości" sprzedaży należy rozumieć zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc go do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Prawo cywilne nie formułuje wprost definicji zobowiazania ciągłego, wyróżnia jednak świadczenia ciągłe. Zgodnie z ustalonym poglądem nauki prawa cywilnego, świadczenie ciągłe polega na określonym, stałym zachowaniu się jednej lub kilku stron określonej umowy w czasie trwania zobowiązania. Zobowiązanie ciągłe wytwarza więc taki stosunek prawny, który jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki bądź ciągłe bądź okresowe. Tym samym sprzedaż towarów o charakterze ciagłym wyżej cytowanego rozporządzenia obejmuje świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia, np. z umowy dostawy towarów (tak: Izba Skarbowa w Katowicach w piśmie z 27 lutego 2004 r., nr 2472PP-443/397/4/2004/BKJ).

W innych pismach organów podatkowych wskazywano na takie cechy zobowiązania ciągłego, jak powtarzalność czynności, ich trwały, nieustanny charakter bądź rozłożenie w czasie.

Przy sprzedaży o charakterze ciągłym nie ma możliwości wyróżnienia powtarzających się czynności, które dałoby się zakwalifikować jako świadczenia samodzielne. O tym, czy sprzedaż ma charakter ciągły, decydują przepisy prawa cywilnego (tak orzekł NSA w wyroku z 16 listopada 2007 r., sygn. akt I FSK 1415/06).

Pojęcie sprzedaży ciągłej występuje też w dyrektywie 2006/112 WE dotyczącej VAT-u. Przewiduje ona, iż w przypadku niektórych ciągłych dostaw towarów i świadczeń usług wykonywanych przez pewien okres możliwe jest uznanie, że dokonane zostały z upływem okresów nie dłuższych niż jeden rok. Nie jest to jednak norma bezwarunkowa i jej implementacja do przepisów krajowych zależy od woli państw członkowskich.