Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Przechowanie jest umową polegającą na oddaniu rzeczy ruchomej przechowawcy (depozytariuszowi), który zobowiązuje się rzecz tę - nieodpłatnie lub za wynagrodzeniem - utrzymać w stanie nie pogorszonym i wydać w każdym czasie na żądanie składającego (deponenta). Istotą przechowania jest więc obciążający przechowawcę obowiązek pieczy nad rzeczą, tj. czuwania i strzeżenia jej przed utratą lub jakąkolwiek szkodą. Jak stanowi art. 842 kodeksu cywilnego, składający powinien zwrócić przechowawcy wydatki, które ten poniósł w celu należytego przechowania rzeczy, wraz z odsetkami ustawowymi oraz zwolnić przechowawcę od zobowiązań zaciągniętych przez niego w powyższym celu w imieniu własnym. Obowiązek ten wynika z faktu, iż przechowanie jest umową zawieraną z reguły w wyłącznym interesie składającego, toteż oczywisty jest obowiązek ponoszenia przez niego wszystkich wydatków (kosztów, nakładów), jakie poniósł przechowawca. Przepis ten jednak nie należy do bezwzględnie obowiązujących i może zostać wyłączony odpowiednim zapisem umowy.