Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
W odpowiedzi na pytanie należy wskazać na dwa aspekty postępowania toczące się przed Sądem Najwyższym w związku z wniesioną skargą kasacyjną.
Otóż zgodnie z art. 398 [13] kpc Sąd Najwyższy rozpoznaje skargę kasacyjną w granicach zaskarżenia oraz w granicach podstaw. W granicach zaskarżenia bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania. W postępowaniu kasacyjnym nie jest dopuszczalne powołanie nowych faktów i dowodów, a Sąd Najwyższy jest związany ustaleniami faktycznymi stanowiącymi podstawę zaskarżonego orzeczenia. Skarżący może jednak przytoczyć nowe uzasadnienie podstaw kasacyjnych.
Natomiast zgodnie z art. 87 [1] kpc w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych (tzw. przymus adwokacki/radcowski). Zastępstwo to dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed Sądem Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. Przymus ten jest wyłączony w postępowaniu o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego oraz gdy stroną, jej organem, jej przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem jest sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, a także gdy stroną, jej organem lub jej przedstawicielem ustawowym jest adwokat, radca prawny lub radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.
Istnienie przymusu adwokackiego/radcowskiego oznacza, że strona w ogóle nie ma zdolności postulacyjnej - nie może wnosić żadnych wniosków, zażaleniem itp. Więcej, zgodnie z art. 130 § 5 kpc wszelkie pisma procesowe, nawet sporządzone przez samą stronę, sporządzone z naruszeniem art. 87 [1] podlegają zwrotowi lub odrzuceniu bez wzywania do usunięcia braków.
Jeśli więc strona samodzielnie wniesie pismo procesowe w postępowaniu kasacyjnym, nie będzie ono w ogóle rozpatrywane przez sąd.