Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Art.. 23 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nakłada na małżonków, wśród innych obowiązków, obowiązek wspólnego pożycia. Tradycyjnie w doktrynie przyjmuje się, że na pożycie małżonków składają się trzy więzi: gospodarcza, psychiczna i fizyczna. Więź gospodarcza oznacza wspólne prowadzenie przez małżonków gospodarstwa domowego i takie zaspokajanie wzajemnych potrzeb, by ich stopa życiowa była jednakowa. Więź psychiczna oznacza określone uczucia, stosunek emocjonalny łączący małżonków. Natomiast więź fizyczna sprowadza się do utrzymywania współżycia fizycznego, oczywiście uwzględniającego stan psychiczny i fizyczny oraz wiek każdego z małżonków.
Przedstawiony powyżej obowiązek nie stanowi jednak korelatu roszczenia, a więc prawa podmiotowego pozwalającego uprawnionemu do żądania zadośćuczynienia temu roszczeniu w drodze np. postępowania egzekucyjnego. Zaniedbywanie przez jednego z małżonków pożycia (a zatem ustanie więzi o których mowa powyżej) może jednak stanowić podstawę do rozważań czy nie doszło do trwałego i zupełnego rozkładu pożycia, a zatem czy nie zachodzą pozytywne przesłanki do orzeczenia rozwodu.