Wynagrodzenie prowizyjne a dodatek za nadgodziny

Odpowiedź prawnika: Wynagrodzenie prowizyjne a dodatek za nadgodziny

Zgodnie z art. 151[1] § 3 Kodeksu pracy wynagrodzenie stanowiące podstawę obliczania dodatku za pracę w nadgodzinach obejmuje wynagrodzenie pracownika wynikające z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60 % wynagrodzenia. W opisanej sytuacji mamy do czynienia z tym drugim rozwiązaniem. Tu znajdzie zastosowanie Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. 1996 r., Nr 62, poz. 289), które w § 4 stanowi, iż przy ustalaniu wynagrodzenia określonego procentowo w celu obliczenia wynagrodzenia: za czas niewykonywania pracy, jeżeli pracownik był gotów do jej wykonania, oraz za czas niezawinionego przez pracownika przestoju (art. 81 § 1 Kodeksu pracy), dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych ( art. 151[1] § 3 Kodeksu pracy) oraz wynagrodzenia za czas dyżuru ( art. 151 5 § 3 Kodeksu pracy) stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop. Dodatek za nadgodziny będzie zatem liczony od 60% tzw. średniej urlopowej. Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował. Stałe składniki wynagrodzenia uwzględnia się w wysokości należnej pracownikowi w danym miesiącu. Zmienne składniki wynagrodzenia mogą być obliczane na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z okresu 3 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu; w przypadkach znacznego wahania wysokości wynagrodzenia okres ten może być przedłużony do 12 miesięcy.

Przykładowo: pracownik jest wynagradzany prowizyjnie. W pierwszym miesiącu otrzymał wynagrodzenie 2000 zł, w drugim 1600 zł, w trzecim 1400 zł. Łącznie daje to 5000 zł. Z tej kwoty ustalamy 60%, co daje 3000 zł.

Otrzymany wynika należy – zgodnie z § 4 ust. 2 pkt. 2 wspomnianego rozporządzenia- podzielić przez liczbę godzin przepracowanych przez pracownika w okresie, z którego ustala się to wynagrodzenie, czyli z okresu 3 miesięcy. Załóżmy, że pracownik przepracował w tym okresie 500 godzin. 3000 zł podzielone przez 500 daje 6 zł. Teraz tę kwotę mnożymy przez ilość godzin nadliczbowych oraz przez 100% lub przez 50% (w zależności od tego, kiedy wykonywana była praca nadliczbowa – art. 151[1] § 1 Kodeksu pracy).