Zakaz powództwa wzajemnego

Odpowiedź prawnika: Zakaz powództwa wzajemnego

Rzeczywiście, znowelizowany (tj. w brzmieniu obowiązującym od 20 marca 2007 r.) przepis art. 479[14] kpc w § 3 stanowi, iż powództwo wzajemne w sprawach gospodarczych, w których sąd nie wydał nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym lub upominawczym, powództwo wzajemne jest niedopuszczalne. Wg autorów ustawy nowelizującej procedurę cywilną „(...) instrument ten, w założeniu mający służyć racjonalizacji procesu cywilnego i realizować zasadę ekonomii procesowej (łączne rozpoznanie żądań i roszczeń pozostających ze sobą w pewnym związku prawnym lub gospodarczym), niejednokrotnie w sposób zasadniczy komplikuje tok procesu i wymiernie przyczynia się do jego przedłużenia. (...) Z tych względów – czytamy dalej w uzasadnieniu - rozwiązaniem znacznie bardziej racjonalnym jest przekazanie powództwa wzajemnego na drogę odrębnego procesu, tak aby rozpoznawanie żądań pozwanego w ramach jednego procesu nie tamowało skutecznie rozpoznania pozwu głównego.

Zatem w razie wystąpienia z odrębnym powództwem obie sprawy będą się toczyły równolegle. W uzasadnionych przypadkach będzie możliwe ich połączenie w trybie art. 219 kpc w celu ich łącznego rozpoznania. Jest to jednak połączenie tylko techniczne; formalnie nadal będą to dwie różne sprawy.

W pewnych wypadkach możliwe jest zawieszenie jednego postępowania cywilnego w oczekiwaniu na rozstrzygnięcie w innej sprawie sądowej, jeśli wynik tejże może mieć wpływ na wyrok w tej pierwszej sprawie.

Należy jednak zauważyć, że w przypadku nieważności umowy lub uchylenia się od oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu można w odpowiedzi na pozew podnieść zarzut powołując się na te okoliczności i nie wymaga to wytoczenia powództwa wzajemnego. Powództwo wzajemne to wystąpienie z osobnym roszczeniem do powoda, a nie podnoszenie zarzutów do pozwu.