Zameldowanie w domku letniskowym
Pytanie:
"Od 8 lat mieszkam z zamiarem stałego pobytu w domku letniskowym (całorocznym) zlokalizowanym na wydzielonych działkach rekreacyjnych (pod zabudowę o charakterze letniskowym). Żaden z domów zlokalizowanych na tym terenie nie ma fizycznego adresu (lokalizację określa się na podstawie nazwy osiedla oraz numeru działki wg ewidencjii gruntów). Ponieważ na tym osiedlu już około kilkunastu osób zamieszkuje w sposób ciągły chciały by się również w tych domkach zameldować. Urząd Gminy odmawia jednak tego - twierdząc że jest to niezgodne z przepisami - czy ma rację oraz czy istnieje jakaś droga umożliwiająca to. "
Odpowiedź prawnika: Zameldowanie w domku letniskowym
Zgodnie z ustawą o ewidencji ludności i dowodach osobistych osoba, która przebywa w określonej miejscowości pod tym samym adresem dłużej niż trzy doby, jest obowiązana zameldować się na pobyt stały lub czasowy najpóźniej przed upływem czwartej doby, licząc od dnia przybycia. Miejscem zamieszkania osoby fizycznej według art. 25 kc jest zaś miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu, i na prawną konstrukcję tego pojęcia składają się dwa elementy, które muszą występować łącznie: przebywanie w sensie fizycznym w określonej miejscowości (oznaczalnej w sensie administracyjnym) oraz wola, zamiar stałego pobytu. O stałości pobytu na danym terytorium decyduje przede wszystkim takie przebywanie, które ma na celu założenie tam ośrodka osobistych i majątkowych interesów. W przedstawionym stanie faktycznym kluczowym jak się wydaje problemem jest rozstrzygnięcie czy brak adresu (tj. nazwy ulicy i numeru domu) może stanowić okoliczność wyłączającą dopuszczalność zameldowania się w domach o których mowa w pytaniu. W kwestii podobnej wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 16 kwietnia 1993 r. (V SA 2459/92 ). Stwierdził on mianowicie, że przepisy ustawy nie uzależniają dopełnienia obowiązku meldunkowego polegającego na zameldowaniu od faktu uprzedniego nadania nazwy ulicy. Wyjaśnienie pojęcia "oznaczony adres"; zawiera § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 czerwca 1984 r. w sprawie wykonywania obowiązku meldunkowego i prowadzenia ewidencji ludności (Dz. U. 1984 r. Nr 32 poz. 176), zgodnie z którym adres określa się przez podanie: w miastach - nazwy miasta (dzielnicy), ulicy, numeru domu i lokalu (pomieszczenia), a ponadto w miastach nie będących siedzibą władz wojewódzkich - nazwy województwa; w gminach - nazwy miejscowości, numeru domu i lokalu (pomieszczenia), nazwy gminy i województwa. Dane te podaje się wraz z innymi wymienionymi w § 7 ust. 1 rozporządzenia przez wypełnienie i podpisanie formularza "zgłoszenie pobytu stałego"; . W myśl § 8 rozporządzenia jedynie nieprzedstawienie przez osobę zgłaszającą pobyt stały potwierdzenia uprawnienia do przebywania w lokalu (pomieszczeniu), w którym ma nastąpić zameldowanie, powoduje, że osoba ta może być zameldowana tylko na pobyt czasowy do 2 miesięcy, jeżeli w tym lokalu (pomieszczeniu) przebywa. Skoro zatem Pan/Pani faktycznie przebywa co najmniej od 8 lat w stanowiącej własność nieruchomości, a więc w określonej miejscowości (oznaczalnej w sensie administracyjnym), co w tej sprawie nie jest kwestionowane przez organy meldunkowe, i zamieszkanie swoje wiąże z zamiarem stałego pobytu, to decyzja o odmowie zameldowania z tej tylko przyczyny, że nie nadano nazwy ulicy, przy której położona jest sporna nieruchomość, nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach prawa. Wyjściem w takiej sytuacji winno być zgłoszenie odwołania od decyzji gminy, a później ewnetualna skarga do NSA.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?