Zamieszczenie polecenia w darowiźnie

Odpowiedź prawnika: Zamieszczenie polecenia w darowiźnie

Zgodnie z art. 888 § 1 kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Cechą darowizny, stanowiącą o jej wyróżnieniu spośród innych umów, jest brak wzajemności świadczeń stron. Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne, tzn. nie może on żądać spełnienia określonego świadczenia od obdarowanego. Jednakże przepisy kodesku cywilnego zezwalają na umieszczenie w umowie darowizny tzw. polecenia, czyli nałożenia na odbarowanego obowiązku oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc jednak nikogo wierzycielem (art. 893 k.c.). W analizowanym przypadku, poleceniem może być oznaczone działanie obdarowanego polegające na sprawowaniu opieki nad darczyńcą. W poleceniu należy dokładnie oznaczyć jego przedmiot. Darczyńca, który wykonał swe zobowiązanie może żądać wypełnienia polecenia, chyba że ma ono na celu wyłącznie korzyść obdarowanego (art. 894 § 1 k.c.). Obdarowany nie jest jednak dłużnikiem darczyńcy, nie ma tu żadnego zobowiązania. Skuteczność polecenia zawartego w umowie darowizny zależy od ważności umowy darowizny. Zgodnie zaś z art. 890 § 1 k.c., oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Jednakże z uwagi na przedmiot darowizny a także na zawarte w niej polecenie należy sugerować, aby umowę tą zawierać w formie aktu notarialnego.