Zasiedzenie nieruchomości w czasie małżeństwa
Pytanie:
"Mąż nabył działkę w 1970 r. na podstawie nieformalnej umowy (posiadanie w złej wierze -20 letni okres zasiedzenia przed październikiem 1990 r.). Od sierpnia 1980 r. jesteśmy małżeństwem (ustawowy ustrój wspólności majątkowej). Mąż zmarł w sierpniu 2005 r. We wniosku o stwierdzenie nabycia spadku wpisałam działkę do spisu inwentarza. Po śmierci męża i wydaniu postanowienia o nabyciu spadku w czerwcu 2006 r. wnuki też zaczęły płacić podatek i wszyscy spadkobiercy są obecnie wpisani w ewidencji gruntów bez tytułu prawnego po prostu jako spadkobiercy po 1/3 udziału. W 2007 r. wniosłam wniosek o zasiedzenie, uzasadniając to tym, że żyłam z mężem w konkubinacie od 1977 r. i od tego czasu razem zajmowaliśmy się działką, czyli 30 lat. W ewidencji gruntów od samego początku figurował tylko mąż jako samoistny posiadacz; wszystkie podatki również opłacał mąż oraz rachunki za budowę domu na tej nieruchomości wystawiane były tylko na męża. Wnuki twierdzą, że dziadek zawsze mówił, że to jego działka. Natomiast sąsiedzi twierdzą, że działka była męża i moja (właściwie to potwierdzają, że widzieli nas razem na działce i że razem na działce pracowaliśmy).Od śmierci męża wnuki nie mają dostępu do działki. Czy w opisanej sytuacji można uznać, że byłam razem z mężem samoistnym posiadaczem, czy tylko mąż?"
Odpowiedź prawnika: Zasiedzenie nieruchomości w czasie małżeństwa
Nabycie nieruchomości na podstawie nieformalnej umowy nie wywołuje skutku w postaci przeniesienia prawa własności nieruchomości. Osoba władająca nieruchomością jest posiadaczem nieruchomości i może nabyć prawo własności nieruchomości w wyniku zasiedzenia nieruchomości poprzez samoistne posiadanie nieruchomości przez okres czasu określony w ustawie. W wyniku nowelizacji Kodeksu cywilnego dokonanej 1 października 1990 r. zmienione zostały terminy zasiedzenia nieruchomości. Przed 1 października 1990 r. dla nabycia zasiedzenia nieruchomości konieczny był upływ 10 lat w przypadku posiadania w dobrej wierze i upływ 20 lat w przypadku posiadania w złej wierze. P 1 października 1990 r. wymagany był upływ czasu odpowiednio 20 lat dla posiadania w dobrej wierze i 30 lat dla posiadania w złej wierze. Jeżeli Pani mąż uzyskał posiadanie tej nieruchomości przed 30 września 1970 r. to zasiedział tę nieruchomość już w 1990 r. Jeśli natomiast Pani mąż uzyskał posiadanie tej nieruchomości 30 września 1970 r. lub później zasiedział tę nieruchomość w 2000 r. Oczywiście przyjmujemy, że zostały spełnione wszelkie przesłanki zasiedzenia nieruchomości, gdyż z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby nie zostały spełnione.
Pani mąż nabył posiadanie nieruchomości jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego, więc termin zasiedzenia biegł tylko na rzecz Pani męża. Jednakże własność nieruchomości nabyta przez jednego z małżonków w wyniku zasiedzenia wchodzi w skład majątku wspólnego małżonków wówczas, gdy bieg terminu zasiedzenia zakończył się w czasie trwania wspólności ustawowej. Jeżeli zarówno w roku 1990 jak i w roku 2000 pozostawali Państwo w związku małżeńskim, w którym obowiązywał ustrój wspólności majątkowej zasiedzenie nastąpiło na Państwa rzecz jako współwłasność bezudziałowa.
Sąd wydając postanowienie w sprawie zasiedzenia nieruchomości orzeka kto i w jakiej nacie nabył własność nieruchomości. Orzeczeniu o nabyciu własności w drodze zasiedzenia nie stoi na przeszkodzie fakt, że osoba na rzecz której nastąpiło zasiedzenie nie jest już właścicielem nieruchomości.
W przedstawionym stanie faktycznym posiadaczem samoistnym był Pani mąż, jednakże zasiedzenie nastąpiło na rzecz obojga małżonków. Po śmierci męża ustała wspólność ustawowa i połowa nieruchomości stanowi Pani wyłączną własność, a druga połowa stanowi spadek po Pani mężu.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?