Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Zeznanie przed sądem nieprawdy lub zatajenie prawdy stanowi przestępstwo, zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3 (art. 233 § 1 kodeksu karnego). Warunkiem odpowiedzialności jest, aby przyjmujący zeznanie (sąd) uprzedził zeznającego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie lub odebrał od niego przyrzeczenie.
Sprawa o przestępstwo jest oczywiście sprawą karną. Jest to przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego. Zawiadomić o jego popełnieniu można Policję lub Prokuraturę. Można to uczynić albo osobiście, albo pisemnie (przesyłając zawiadomienie pocztą). Organ będzie miał obowiązek albo wszcząć postępowanie, albo odmówić jego wszczęcia (aczkolwiek nie od razu - dopiero jeżeli w ciągu 6 tygodni brak będzie zawiadomienia o wszczęciu albo odmowie wszczęcia postępowania, można wnieść zażalenie na bezczynność do prokuratora nadrzędnego albo powołanego do nadzoru nad organem, któremu złożono zawiadomienie.).
Proszę jednak pamiętać, że nie podlega karze świadek, który, nie wiedząc o prawie odmowy zeznania lub odpowiedzi na pytania (bo nie został o tym pouczony), złożył fałszywe zeznanie z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym.
Ponadto do popełnienia przestępstwa fałszywych zeznań konieczny jest zamiar bezpośredni. W ewentualnym procesie karnym trzeba zatem udowodnić nie tylko to, że świadek zeznawał niezgodnie z prawdą (zataił prawdę), ale także to, że miał tego świadomość i chciał tego.