Odpowiedź prawnika: Przejęcie zakładu pracy przez nowego pracodawcę
Zakładamy, iż w pytaniu chodzi o procedurę wynikającą z artykułu 23[1] kodeksu pracy. Zgodnie z jego treścią w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Procedura powinna przebiegać w następujący sposób, jeżeli u obu pracodawców nie działają zakładowe organizacje związkowe, dotychczasowy i nowy pracodawca informują na piśmie swoich pracowników o przewidywanym terminie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, jego przyczynach, prawnych, ekonomicznych oraz socjalnych skutkach dla pracowników, a także zamierzonych działaniach dotyczących warunków zatrudnienia pracowników, w szczególności warunków pracy, płacy i przekwalifikowania. Przekazanie informacji powinno nastąpić co najmniej na 30 dni przed przewidywanym terminem przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę. W terminie 2 miesięcy od przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, pracownik może bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem. Pracodawca (nowy), z dniem przejęcia zakładu pracy lub jego części, jest obowiązany zaproponować nowe warunki pracy i płacy pracownikom świadczącym dotychczas pracę na innej podstawie niż umowa o pracę oraz wskazać termin, nie krótszy niż 7 dni, do którego pracownicy mogą złożyć oświadczenie o przyjęciu lub odmowie przyjęcia proponowanych warunków. W razie nieuzgodnienia nowych warunków pracy i płacy dotychczasowy stosunek pracy rozwiązuje się z upływem okresu równego okresowi wypowiedzenia, liczonego od dnia, w którym pracownik złożył oświadczenie o odmowie przyjęcia proponowanych warunków, lub od dnia, do którego mógł złożyć takie oświadczenie. Inna sytuacja to ta regulowana artykułem 174[1] kodeksu pracy. Zgodnie z nim za zgodą pracownika, wyrażoną na piśmie, pracodawca może udzielić pracownikowi urlopu bezpłatnego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres ustalony w zawartym w tej sprawie porozumieniu między pracodawcami. Okres tego urlopu bezpłatnego wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u dotychczasowego pracodawcy. W doktrynie przyjmuje się, iż urlop taki może mieć zastosowanie wówczas, gdy „macierzysty” pracodawca okresowo nie ma możliwości wykorzystania pracowniczej gotowości do pracy w ramach istniejącego stosunku pracy i na czas oznaczony zawiera z innym pracodawcą porozumienie w sprawie wykonywania przez jego pracownika (pracowników) pracy na rzecz tego pracodawcy. Zastosowanie omawianego urlopu możliwe jest także w przypadku pracodawców współpracujących ze sobą, gdy dla wykonania zadań jednego z nich potrzebne jest okresowe wsparcie kadrowe drugiego.
