Odpowiedź prawnika: Rozpowszechnianie korespondencji otrzymanej od innej osoby
Zgodnie z art. 82 ustawy o prawie autorskim, jeżeli osoba, do której korespondencja jest skierowana, nie wyraziła innej woli, rozpowszechnianie korespondencji, w okresie dwudziestu lat od jej śmierci, wymaga zezwolenia małżonka, a w jego braku kolejno zstępnych, rodziców lub rodzeństwa. Art. 83 stanowi, że do roszczeń w przypadku rozpowszechniania wizerunku osoby na nim przedstawionej oraz rozpowszechniania korespondencji bez wymaganego zezwolenia osoby, do której została skierowana, stosuje się odpowiednio przepis art. 78 ust. 1; roszczeń tych nie można dochodzić po upływie dwudziestu lat od śmierci tych osób. Jak piszą J. Barta i R. Markiewicz, przepis art. 82 sformułowany jest niezbyt fortunnie i sugeruje, że przedmiotem ochrony jest jedynie korespondencja zmarłego już adresata. Jednakże podmiotem uprawnionym do decydowania o rozpowszechnianiu korespondencji jest - w świetle art. 82 i 83 - wyłącznie jej adresat, a po jego śmierci osoby wskazane w art. 836.
Dodatkowo list stanowi przedmiot prawa autorskiego (jeśli jego treść wykazuje indywidualny charakter i cechy twórczości ze strony autora) – dla jego rozpowszechnienia konieczna jest zgoda autora.
