Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Ustawę o grach i zakładach wzajemnych stosuje się m.in. do tych wszystkich rodzajów działalności o charakterze gier losowych, w przypadku których wygrane mają charakter pieniężny lub rzeczowy, wynik zależy od przypadku, a zasady określa regulamin. Ponadto, co nie zostało wyraźnie w ustawie powiedziane, jej przepisy znajdują zastosowanie jedynie do gier odpłatnych, tzn. takich, w przypadku których warunkiem uczestnictwa jest nabycie losu (lub innego dowodu udziału w grze) albo dokonanie wpłaty określonych stawek pieniężnych. Tym samym uczestnicy gry niejako pośrednio ją finansują, a sam organizator osiąga z tytułu organizowania gry określone korzyści majątkowe, czyli dochody. Z tego powodu większość rodzajów gier losowych obłożona została daniną publiczną, tj. podatkiem od gier. Z obowiązku podatkowego zwolnieni są wyłącznie organizatorzy loterii promocyjnych (uczestnik przez nabycie towaru, usługi lub innego dowodu udziału w grze nieodpłatnie uczestniczy w loterii, a urządzający loterię oferuje wygrane rzeczowe lub pieniężne) oraz loterii audioteksowych (uczestniczy się w nich poprzez odpłatne połączenie telefoniczne, a organizator oferuje wygrane rzeczowe lub pieniężne). Organizowana gra (konkurs), by mogła być uznana za grę losową, podpadająca pod przepisy ustawy o grach i zakładach wzajemnych, musi spełniać wszystkie cztery warunki wymienione powyżej. Jeśli brak choćby jednego z nich, ustawa nie znajdzie zastosowanie do takiej gry. W konsekwencji brak odpłatności ze strony uczestnika za udział w grze powoduje, iż gra taka nie może podlegać przepisom ustawy, a w rezultacie także obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku od gier. Co więcej, wszystkie uregulowania ustawy, np. dotyczące wymogów formalnych, uzyskiwania zezwoleń itp., nie znajdą zastosowania do takiej gry.