Artykuł w internetowym archiwum a dobra osobiste

Powodowie wygrali wcześniej proces o ochronę dóbr osobistych. Naruszenie ich dóbr osobistych polegało na opublikowaniu artykułu w papierowym wydaniu gazety. Sąd nakazał wówczas umieszczenie w gazecie oświadczenia zawierającego przeproszenie. Ten sam artykuł opublikowany został również w wydaniu internetowym i dodany do internetowego archiwum gazety. W osobnym procesie powodowie domagali się ochrony dóbr osobistych w związku z tą elektroniczną formą artykułu. Sądy obu instancji stanęły na stanowisku, że powództwo nie zasługuje na uwzględnienie. Powodowie zostali już bowiem przeproszeni za treść artykułu. Nadto archiwa internetowe nie spełniają roli polegającej na rozpowszechnianiu publikacji, lecz rolę podobną do bibliotek publicznych, które udostępniają osobom zainteresowanym archiwalne wydania papierowe. Sprawa na skutek skargi kasacyjnej trafiła do Sądu Najwyższego, który stwierdził, że

Porady prawne

Publikowanie w internetowym wydaniu gazety i zachowanie w jej internetowym archiwum artykułu, którego treść opublikowana w wydaniu papierowym została uznana za naruszającą dobra osobiste pokrzywdzonego, może stanowić podstawę odpowiedzialności przewidzianej w art. 24 k.c.

W uzasadnieniu SN podkreślił, że w poprzednim procesie podstawę faktyczną stanowiły wyłącznie publikacje papierowe. Uznanie, że oświadczenie zawierające przeproszenie za treść publikacji dotyczy wszystkich możliwych form i nośników, na jakich może być zamieszczona ta sama treść, mogłoby w istocie prowadzić do ochrony iluzorycznej, skoro bowiem naruszający dobro osobiste już złożył stosowne oświadczenie w związku z opublikowaniem artykułu w gazecie, mógłby następnie bez ryzyka negatywnych konsekwencji opublikować ten sam artykuł w wydaniu książkowym, w telegazecie, w internecie lub na jakimkolwiek innym nośniku, a osoba zniesławiona nie mogłaby żądać ochrony, gdyż naruszający już za treść artykułu przeprosił.

SN odwołał się również do wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Times Newspapers Ltd. przeciwko Wielkiej Brytanii, sygn. akt C 3002/03, w którym to ETPC stwierdził, że zachowanie w internecie zniesławiającego artykułu (continued publication) stanowiło naruszenie dóbr osobistych, uprawniające powoda do wystąpienia z powództwem niezależnie od wcześniej zgłoszonego w odrębnej sprawie roszczenia dotyczącego tego samego artykułu. SN zgodził się tym poglądem. Zauważył również, że oświadczenie zamieszczone w wydaniu papierowym "żyje jeden dzień", podczas gdy w archiwum internetowym pozostaje zawierający zniesławiające treści materiał prasowy.

W uzasadnieniu SN wskazał również dwie inne istotne kwestie. Po pierwsze do naruszenia dóbr osobistych dochodzi już w chwili pierwszego zamieszczenia takiego artykułu w internecie. Ma to znaczenie z punktu widzenia przedawnienia roszczeń majątkowych. Pokrzywdzony nie powinien zwlekać z dochodzeniem stosownego roszczenia. Po drugie SN wskazał, że usunięcie artykułu z internetowego archiwum prowadziłoby do nieuzasadnionej represji wobec pozwanego, zresztą nie jest możliwe całkowite usunięcie publikacji z internetu. Odpowiednim środkiem służącym usunięciu skutków naruszenia może być w takiej sytuacji zamieszczenie obok artykułu w internecie stosownej wzmianki.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 września 2011 roku, sygn. akt I CSK 743/10, OSNC 2012/3, poz. 40


Zespół
e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika