Coraz częściej polskie firmy zawierają z zagranicznymi kontrahentami umowy w językach obcych. Dla władz skarbowych nie są one dokumentami, które pozwalałyby ustalić stan faktyczny. Powinny być przetłumaczone.
(...)Zdaniem Mariusza Mareckiego, doradcy podatkowego w PricewaterhouseCoopers, nie wydając interpretacji, władze skarbowe zastosowały zwyczajny unik. Ustawa o języku polskim faktycznie wymaga, aby podania były pisane po polsku, aby był on używany w trakcie całego postępowania. Nie dotyczy to już jednak materiału dowodowego, umów, faktur itd.
Rzeczpospolita 30.11.2005 r.