Emerytura dla pracowników urzędów państwowych

Art. 27 ust. 2 ustawy o pracownikach urzędów państwowych (Tekst jednolity: Dz. U. z 2001 Nr. 86, poz. 953 ze zmianami) stanowi, że w razie rozwiązania z urzędnikiem państwowym stosunku pracy z powodu likwidacji urzędu albo jego reorganizacji uniemożliwiającej dalsze zatrudnienie pracownika, urzędnikowi państwowemu przysługuje emerytura, jeżeli mężczyzna ukończył sześćdziesiąt lat, a kobieta - pięćdziesiąt pięć lat i ma wymagany okres zatrudnienia.

Sąd Najwyższy stwierdził, że urzędnikowi państwowemu, z którym stosunek pracy rozwiązano na podstawie art. 13 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Tekst jednolity: Dz. U. 2001 r. Nr 86 poz. 953 ze zm.) emerytura określona w art. 27 ust 2 tej ustawy przysługuje, jeśli wszystkie warunki do jej nabycia spełnił przed rozwiązaniem stosunku pracy.

Wynika z tego jasno, że by urzędnik państwowy mógł nabyć prawo do emerytury na zasadach określonych w art. 27 ust. 2 musi warunki potrzebne do jego nabycia spełnić najpóźniej w dniu rozwiązania z nim stosunku pracy. Nie jest natomiast jasne i wykluczone wystąpienie z takim wnioskiem później ale tylko, gdy warunki nabycia prawa do emerytury urzędnik spełniał w dniu  rozwiązania stosunku pracy. Prawo do emerytury dla tej grupy zawodowej obniożno o 5 lat przy jednoczesnym zwiększeniu wymogów jego nabycia.

Zespół
e-prawnik.pl