Kiedy można apelację oprzeć na zarzucie błędnego przyjęcia przez sąd dowodów strony przeciwnej?

Nie można opierać apelacji na zarzucie błędnego przyjęcia przez sąd dowodów strony przeciwnej, jeśli nie zwróciło się na to uwagi w toku procesu

Potwierdził to Sąd Najwyższy w uchwale z 27 czerwca 2008 r. (sygn. III CZP 50/08). Podjął ją dla wyjaśnienia wątpliwości prawnej powstałej na tle sprawy wniesionej przez syndyka masy upadłości spółki akcyjnej Jurwald przeciwko wspólnikom spółki jawnej Eldom.

(...)Zapadło orzeczenie utrzymujące wyrok zaoczny w mocy. Sąd uznał bowiem, powołując się na art. 479¹⁴ § 2 k.p.c., że wszystkie twierdzenia, dowody i zarzuty spółka Eldom powinna zawrzeć w odpowiedzi na pozew i że wskutek niepowołania ich w tym piśmie straciła prawo do powołania ich w dalszym toku sprawy, a więc także w sprzeciwie od wyroku zaocznego.

(...) Pełnomocnik Eldomu obecny na rozprawie wyznaczonej po uchyleniu wyroku zaocznego nie oponował przeciwko pominięciu dowodów zgłoszonych w sprzeciwie od tego wyroku. Dopiero w apelacji od niekorzystnego dla spółki wyroku, wydanego po przeprowadzeniu tej rozprawy, zarzucił naruszenie m.in. art. 479¹⁸ § 3 w związku z art. 479¹⁴ § 2 kodeksu postępowania cywilnego wskutek błędnego przyjęcia, że pozwany, który w trybie art. 479¹⁴ § 1 k.p.c. nie złożył odpowiedzi na pozew po wydaniu wyroku zaocznego, traci prawo powołania w sprzeciwie od niego twierdzeń, które mógł powołać w odpowiedzi na pozew.

Rzeczpospolita 7.07.2008 r.