Szkoła wyższa ma swobodę w kształtowaniu czesnego za naukę. Ocena jego wysokości przysługuje jedynie ministrowi edukacji, a nie sądom.
(...)Przywołał orzeczenie TK z 2000 r., w którym stwierdzono, że odpłatność za naukę w szkołach publicznych nie może być dowolna, lecz musi wynikać z wysokości kosztów ponoszonych przez samą uczelnię, na które nie ma pokrycia w dotacji.
(...)Wysokość czesnego można zakwestionować w sądzie jedyniewówczas, gdy przewidziane w programie usługi edukacyjne nie są świadczone w ogóle lub ich ilość albo jakość budzi zastrzeżenia.
Rzeczpospolita 06.10.2005 r.