Umowa, na podstawie której nabywca obowiązuje się do sprzedaży towarów na określonym przez producenta rynku zbytu, jest umową dilerską (o samodzielne pośrednictwo), a nie umową dostawy.
Tak przyjął Sąd Najwyższy w wyroku z 6 lipca 2005 r. Dlatego nie odnosi się do niej art. 605 kodeksu cywilnego, określający istotę umowy dostawy. Wynika z niego, że odbiorca jest zawsze obowiązany do odebrania towaru wskazanego w tej umowie i zapłacenia za niego.
W sprawie, której dotyczy wyrok, chodziło o umowę zawartą przez Krystynę K. z Firmą Oponiarską Dębica. Załącznikami do niej były umowy roczne, ostatnia z września 1999 r. Przewidywała, że Krystyna K. będzie sprzedawać określoną liczbę dostarczanych jej przez Dębicę opon.
Rzeczpospolita 19.07.2005 r.