Zatrudniony ma prawo wziąć urlop bezpłatny. Pracodawca natomiast nie może wysłać go na taki urlop, choćby nawet nie miał dla niego zajęcia. Na pisemny wniosek pracownika firma może mu udzielić urlopu bezpłatnego. Prawo nie określa ani minimalnego, ani maksymalnego okresu takiego urlopu. Oznacza to, że nieobecność w pracy z tego tytułu może potrwać od jednego dnia do nawet kilkunastu miesięcy. Inicjatywa w sprawie urlopu bezpłatnego musi należeć do samego zainteresowanego. Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z 15 października 1996 r. orzekł, że udzielenie urlopu bezpłatnego niezgodnie z art. 174 § 1 kodeksu pracy – z inicjatywy zakładu pracy i bez pisemnego wniosku danej osoby – jest w świetle prawa bezskuteczne.
Rzeczpospolita 19.11.2007 r.