Czy miejscem świadczenia usług jest Polska, czy kraj usługobiorcy.

Czy miejscem świadczenia usług jest Polska, czy kraj usługobiorcy.


Na podstawie art. 14a, art. 216 §. 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku ? Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm./ Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek


postanawia


uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawarte we wniosku złożonym dnia 14 listopada 2006, za prawidłowe.


UZASADNIENIE

Porady prawne


Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, żeświadczy Pan usługi doradztwa w zakresie ogólnych zagadnień zarządzania /PKWiU 74.14.11.00/, w zakresie zarządzania rynkiem/PKWiU 74.14.13.00/ oraz usługi badania rynku /PKWiU 74.13.11.00/ na rzecz firmy spoza Wspólnoty ? podatnika Vatu oraz dla firmy z terytorium Wspólnoty, również podatnika Vatu.

Podatnik zadaje pytanie, czy miejscem świadczenia usług jest Polska, czy kraj usługobiorcy.

Podatnik stoi na stanowisku, iż miejscem opodatkowania usług wykonywanych na rzecz firm z terytorium Wspólnoty jak i spoza Wspólnoty, jest kraj usługobiorcy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.
W art. 27 oraz art. 28 ustawy o VAT dokonano określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług, co wskazuje wprost na miejsce opodatkowania tych usług. Zasada ogólna wyrażona w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi ? miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności ? miejsce stałego zamieszkania. Od tej ogólnej zasady określającej miejsce świadczenia usług jako miejsce prowadzenia działalności istnieje szereg wyjątków zawartych w przepisach art. 27 ust. 2- 6 i art. 28 cyt. ustawy.

Zasada rozliczania tzw. usług niematerialnych została uregulowana w art. 27 ust. 3 cyt. ustawy. Zgodnie z tym przepisem w przypadku gdy usługi te są świadczone na rzecz:
1) osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego lub
2) podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę
- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zatem w przypadku świadczenia w/w usług niematerialnych podmiotem obowiązanym do rozliczenia i zapłaty podatku jest zawsze ich usługobiorca ? wynika to także z art. 17 ust. 1 pkt 4 i art. 17 ust. 2 ustawy o VAT. Jednak należy zaznaczyć, że w sytuacji gdy usługi niematerialne są świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale nie posiadających statusu podatnika, zastosowanie znajdzie zasada ogólna z art. 27 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 cyt. ustawy do usług niematerialnych zalicza się następujące usługi:
1) sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw;
2) reklamy;
3) doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1); w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2); prawnicze, rachunkowo-księgowe, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) ? z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1; w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3); przetwarzania danych i dostarczania informacji; tłumaczeń;
4) bankowe, finansowe i ubezpieczeniowe łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki;
5) dostarczania (oddelegowania) personelu;
6) wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu;
7) telekomunikacyjne;
8) nadawcze radiowe i telewizyjne;
9) elektroniczne;
10) polegające na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lub posługiwania się prawem, o których mowa w pkt 1-9 i 11;
11) agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10.

W związku z powyższym stwierdzć należy, iż w/w usługi świadczone zarówno na rzecz podatnika z innego kraju Unii jak i na rzecz firmy spoza Unii będą opodatkowane w kraju usługobiorcy.

Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek postanowił jak w sentencji.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika