Spółka zgodnie z informacjami urzędu skarbowego od 01.01.2001 r. do 30.04.2004 r. nie odliczała VAT (...)

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, Spółka w okresie pomiędzy 1 stycznia 2001 r. i 30 kwietnia 2004 r. (dalej: okres korekty) w ramach prowadzonej działalności dokonywała zakupów, które obciążone były podatkiem VAT. W części przypadków nabywane towary i usługi stanowiły środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W zgodzie z informacjami właściwego organu podatkowego wydawanymi w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym do końca 2004 r., Spółka w okresie korekty zasadniczo nie odliczała VAT naliczonego przy nabyciu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych oraz innych zakupów związanych z produkcją programową. Nieodliczony naliczony podatek VAT Spółka zaliczała do kosztów uzyskania przychodów lub do wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Z uwagi na treść intepretacji z dnia 2 marca 2004 r. wydanej przez Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie (US72/RPP1/443-46/04/MJ), od 1 maja Spółka zaczęła częściowe odliczanie podatku naliczonego.

Spółka obecnie rozważa dokonanie odliczenia podatku naliczonego poprzez złożenie korekty deklaracji podatkowych VAT-7 za poszczególne miesiące w okresie korekty i wystąpienie o zwrot nadpłaty.

Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym, tj. w sytuacji, gdy Spółka zgodnie z otrzymanymi informacjami organów skarbowych w okresie korekty nie odliczała VAT naliczonego i w związku z tym zaliczyła kwoty nieodliczonego VAT naliczonego do kosztów uzyskania przychodów, Spółka właściwie interpretuje art. 12 ust. 1 pkt 4f oraz art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako nakazujące rozpoznanie kwot zwrotu nadpłaty w podatku VAT jako przychodu podatkowego, a w konsekwencji wykluczające konieczność korygowania wysokości przychodów za okres korekty, w tym poprzez pomniejszenie wartości początkowych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych?

2. W sytuacji, gdy odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca, to czy prawidłowe jest stanowisko, że Spółka powinna rozpoznać kwoty zwrotu nadpłaty w podatku VAT jako przychód podatkowy w momencie faktycznego otrzymania/uzyskania możliwości rzeczywistego dysponowania tymi kwotami, a nie w momencie złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz skorygowanych deklaracji VAT-7?

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 12 ust.

1 pkt 4f oraz art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ewentualny zwrot nadpłaty w podatku VAT skutkujący przyznaniem Spółce określonych sum odpowiadających kwotom podatku naliczonego uznanego uprzednio przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów spowoduje konieczność rozpoznania przez Spółkę tych kwot jako przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji nie wystąpi konieczność korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów za okres korekty, w tym poprzez zmniejszenie wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także odpisów amortyzacyjnych.

Zdaniem Spółki, obowiązek rozpoznania kwoty zwrotu nadpłaty podatku VAT jako przychodu podatkowego powstaje w momencie, w którym kwota zostanie Spółce faktycznie przekazana (tj. otrzymana przez Spółkę lub pozostawiona do jej dyspozycji).

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie podziela stanowisko Spółki wyrażone we wniosku.

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami - naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, stanowi przychód, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14.

Natomiast stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 6 tej ustawy do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Przepis ten nie dotyczy podatków i opłat na rzecz budżetu państwa albo gmin, które uprzednio zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - w takiej sytuacji wskazane w omawianym przepisie podatki i opłaty będą stanowić przychód.

W przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - naliczony podatek od towarów i usług stanowi przychód w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Tak więc, warunkiem rozpoznania podatku naliczonego jako przychodu jest uprzednie zaliczenie tego podatku do kosztów uzyskania przychodu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych co do zasady wyłącza z kosztów uzyskania przychodów zarówno podatek należny, jak i podatek naliczony, jednakże ze wskazanymi wyjątkami (katalog negatywny z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

- jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

- w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Naliczony podatek od towarów i usług będzie powiększał wartość środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej w przypadku wskazanym w art. 16g ust. 3 ustawy. Zgodnie z tym przepisem za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy (...) pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Cena nabycia stanowi natomiast wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w razie ich odpłatnego nabycia, od której to wartości początkowej dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy. W opisanej sytuacji nieodliczony podatek naliczony VAT zostanie zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w sposób pośredni, poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Aby podatek naliczony VAT mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, to - oprócz spełnienia przesłanek wymienionych w treści w/w art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy - wydatek, z którym związany jest ten podatek, musi być jednocześnie poniesiony w celu osiągnięcia przychodów, zgodnie z ogólną regułą zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stoi na stanowisku, że jeżeli Spółka miała prawo zaliczyć, stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy, do kosztów uzyskania przychodów podatek naliczony i skorzystała z tej możliwości, to na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług - naliczony podatek od towarów i usług stanowi przychód w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie potwierdza, że Spółka powinna rozpoznać przychód podatkowy powstały w opisany powyżej sposób w momencie faktycznego przekazania Spółce tych kwot, a nie w momencie złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz skorygowanych deklaracji VAT-7, co jest zgodne z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zaznacza, że przedmiotowa interpretacja została udzielona jedynie w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stosownie do pytań zawartych we wniosku Podatnika.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez Wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego i jest ważna w stanie prawnym obowiązującym w dniu wydania postanowienia. Interpretacja jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez Pytającego.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.