Czy koszty i wydatki związane z zamieszczaniem reklam na zlecenie dostawców oraz reklam Spółki w (...)

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka jest dystrybutorem sprzętu i oprogramowania komputerowego. Dostarczanie przez dostawców (takich jak HP, IBM, Microsoft itp.) produkty podlegają odsprzedaży do dalszych dystrybutorów i odbiorców z branży informatycznej. Spółka nie prowadzi co do zasady sprzedaży detalicznej. Dodatkowo w ramach współpracy z dostawcami Spółka na ich zlecenie i rzecz, wykonuje usługi reklamowe polegające na zamieszaniu w prasie branżowej reklam produktów. Ponadto, część reklam Spółka zamieszcza wyłącznie na swoją rzecz. W sumie reklamy przybierają trzy formy:

a)reklam, na których widnieją wyłącznie informacje o dostawcy i oferowanych przez niego produktach, natomiast nie ma żadnych informacji i danych o dystrybutorze, (nie znajduje się nawet logo Spółki);
b)reklam, na których widnieją wyłącznie informacje o dostawcy i oferowanych przez niego produktach, dodatkowo w treści materiałów reklamowych znajduje się informacja o Spółce (logo, ewentualnie adres), jako dystrybutorze tych produktów;
c)ponadto Spółka we wskazanej prasie branżowej zamieszcza również trzeci rodzaj reklam, dotyczących wyłącznie działalności Spółki (np. reklamy sklepu internetowego).

Z tytułu zamieszczanych przez Spółkę na zlecenie dystrybutorów reklam określonych wyżej w pkt (a) i (b) TSpółka obciąża zlecające podmioty ceną za świadczone usługi, równą kosztom publikacji tych reklam (koszy opracowania przez agencję reklamową grafiki, haseł, tekstów, koszty samodzielnego przygotowania materiałów reklamowych), przy czym czasami cena ta uwzględnia dodatkową marżę Spółki, czasami jest równa 100% kosztów, a więc nie realizuje zysku lub cena jest niższa od kosztów poniesionych przez Spółkę. Oczywiście z tytułu trzeciego typu reklam dotyczących wyłącznie Spółki nie obciąża jej kosztami swoich dostawców i finansuje je w całości z własnych środków.

Powyżej przedstawione trzy typy reklam publikowane są w prasie branżowej (czasopisma Komputer Resell News- CRN oraz IT Reseller) kierowanej do osób zajmujących się profesjonalnie działalnością związaną z rynkiem IT. Powyżej wskazane czasopisma wydawane są w cyklu dwutygodniowym i rozprowadzane przez wydawców bezpłatnie wszystkim podmiotom zainteresowanym dostępem do treści zawartych w tych czasopismach. Jedynym warunkiem uzyskania nieodpłatnej prenumeraty powyższych czasopism jest dokonanie rejestracji na stronach wydawców i wypełnienie odpowiedniej ankiety dostępnej bezpośrednio u wydawców lub na ich stronach internetowych, polegającej na odpowiedzi na kilka pytań wskazujących na znajomość rynku IT.

Prasa powyższa kierowana jest głównie do dystrybutorów sprzętu lub oprogramowania komputerowego, jednakże zasady dystrybucji i warunki jej uzyskania powodują, że wszystkie zainteresowane osoby mają możliwość uzyskiwania wskazanych czasopism. Poza podanymi powyżej zasadami dystrybucji, omawianych czasopism nie można uzyskać w inny sposób i nie są one dostępne np. w kioskach prasowych.

Opisane czasopisma mają charakter branżowy, ponieważ zawierają informacje o nowych produktach, ofertach, oprogramowaniu z branży IT (informatycznej, komputerowej), wskazują na trendy na rynku komputerowym, informują o zawieranych kontraktach, wydarzeniach na rynku, zawierają wywiady z osobami związanymi z rynkiem i opinie ekspertów itp. W czasopismach tych zasadniczo nie pojawiają się treści wykraczające poza ten zakres.Pytanie spółki:

Czy w powyższych przypadkach koszty i wydatki związane z zamieszczaniem reklam na zlecenie dostawców oraz reklam Spółki w czasopismach branżowych mogą zostać w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a więc nie będą w tym przypadku miały zastosowanie ograniczenia, wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

W ocenie Spółki stan faktyczny uzasadnia zaliczenie w całości do kosztów uzyskania przychodów wydatków, poniesionych w związku z zamieszczaniem wskazanych wyżej rodzajów reklam. W przypadku dwóch pierwszych typów reklamowych tj. zamieszczanie reklam dostawców Spółki, w których to materiałach nie są uwidaczniane jakiekolwiek dane Spółki lub materiały te jedynie dodatkowo wskazują na Spółkę jako dystrybutora reklamowanych produktów zawierając logo Spółki lub ewentualnie wskazują również dane adresowe Spółki - Spółka działa na zlecenie swoich dostawców. W ramach tych czynności Spółka zleca agencjom reklamowym m.in. opracowywanie graficzne ogłoszeń prasowych, zamieszczanego tekstu i haseł reklamowych. Poza kosztami opracowywania ogłoszeń reklamowych, Spółka ponosi również koszty ich zamieszczenia we wskazanych wydawnictwach prasowych. Spółka za wykonywanie czynności uzyskuje cenę, określone kwoty pieniężne, które stanowią jej przychód w rozumieniu art. 12 ustawy o CIT.

Zdaniem Spółki art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie gdyż dotyczy on wydatków ponoszonych przez dany podmiot a polegających na promowaniu własnej działalności, własnych produktów, ewentualnie zachęcaniu do nabycia produktów innego podmiotu, ale u danego podmiotu. W kontekście działań w zakresie reprezentacji i reklamy nie można utożsamiać z czynnościami wykonywanymi na zlecenie innych podmiotów, za które Spółka uzyskuje wynagrodzenie. W opinii Spółki dla klasyfikacji ponoszonych wydatków bez znaczenia pozostaje fakt, czy Spółka w konkretnym przypadku danej usługi reklamowej realizuje zysk czy stratę. Powołuje się w tym miejscu na opinię doktryny i orzecznictwa, że wzajemny stosunek pomiędzy wysokością wydatków i przychodów nie może mieć wypływu na samą możliwość zaliczenia danych wydatków do kosztów a nie kwestionowanie ich wysokości.

W przypadku gdy cześć publikowanych ogłoszeń prasowych zawiera wyłącznie informacje o danym dostawcy i jego produktach, natomiast część ogłoszeń zawiera dodatkowe elementy wskazujące, że dystrybutorem jest Spółka - wg Spółki jest to promowanie marki i produktów zlecającego daną usługę reklamy. Zamieszczanie danych Spółki pełni więc w ramach danego ogłoszenia prasowego wyłącznie funkcję informacyjną, a nie reklamową i tym samym nie może wpływać na klasyfikację wykonywanych usług reklamowych i ponoszonych w związku z tym wydatków.

W przypadku publikowania materiałów reklamowych w czasopismach branżowych - CRN i IT Reseller - reklam własnych , promujących działalność samej Spółki wśród odbiorców, Spółka stoi na stanowisku, iż wydatki z tego tytułu powinny być w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Omawianych reklam nie należy traktować jako reklam niepublicznych, podlegających limitowaniu zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Należy podkreślić, że w/w czasopisma spełniają warunki do uznania za prasę w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1, i 3 prawa prasowego. Reklamy własne Spółki zamieszczane w czasopismach branżowych kierowane są do osób profesjonalnie związanych z rynkiem IT. Krąg odbiorców nie jest jednak ściśle określony bowiem czasopisma mogą być dystrybuowane nieodpłatnie wszystkim zainteresowanym, którzy zarejestrują się na stronach internetowych wydawnictw i dopowiedzą na pytania z ankiety. Dane imienne odbiorcy niezbędne są natomiast do przyjętego sposobu dystrybucji czasopisma do czytelnika.

Wobec przedstawionej wyżej argumentacji Spółka stoi na stanowisku, że analizowane działania reklamowe wykonywane na zlecenie dostawców Spółki stanowią koszt świadczenia na ich rzecz usług reklamowych i nie mogą być identyfikowane jako koszty reprezentacji i reklamy. Zaś wydatki na reklamy własne zamieszczane w prasie należy uznać za działania mające charakter reklamy publicznej.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego po zapoznaniu się z przedstawionym stanem faktycznym zauważa co następuje:

Ad. a) i b): Aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien spełniać stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) łącznie następujące warunki:- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, - nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust.1 powyższej ustawy. Aby podatnik mógł określony wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów winien wykazać bezpośredni związek tego wydatku nie tylko z prowadzoną działalnością, ale przede wszystkim to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego w roku podatkowym przychodu. Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów chyba, że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. W przepisach prawa podatkowego brak jest jednak definicji reklamy, w związku z tym należy przyjąć wykładnię językową, zgodnie z którą według Uniwersalnego Słownika Języka Polskiego wyd. PWN jest to działanie polegające na zachęcaniu potencjalnych klientów do zakupu określonych towarów i usług. Powyższy przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, który limituje wydatki związane z reklamą i reprezentacją do 0,25% przychodów, odnosi się wyłącznie do wydatków na ten cel ponoszonych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Jak wynika z przedmiotowego wniosku Spółki wydatki nie dotyczą reklamy produktów Spółki, lecz Spółki która zleciła wykonanie takich usług.

Wydatki usług reklamowych świadczonych na rzecz kontrahentów w ramach umowy mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli spełniają przesłankę art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. zachodzi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy wydatkami a możliwością osiągnięcia dzięki nim przychodów.

Ad. c)W przypadku kosztów związanych z publikowaniem w czasopismach branżowych reklam własnych należy ustalić czy przedmiotowe koszty związane są z reklamą publiczną czy niepubliczną. Ustawodawca nie zdefiniował co należy rozumieć pod pojęciem reklama publiczna. Przyjmuje się, że reklama jest prowadzona publicznie gdy jest powszechna, ogólna, nieprywatna. Publiczny charakter działania ma miejsce wtedy, gdy działanie występuje w miejscu dostępnym dla wszystkich, oficjalnie i jawnie. W związku z czym wydatki na reklamę świadczoną w sposób publiczny, tzn. reklamę prowadzoną w środkach masowego przekazu, czyli za pośrednictwem radia, telewizji, prasy i innych wydawnictw, w środkach komunikacji publicznej, na witrynach i gablotach wystawowych, na targach i wystawach itp., a więc skierowaną publicznie do wszystkich odbiorców, w miejscach powszechnie dostępnych w sposób jawny i oficjalny, stanowią w całości koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy. Natomiast działania reklamowe, które skierowane są do zamkniętej grupy odbiorców, objętych daną kampanią reklamową oznaczają, że reklama prowadzona jest w sposób niepubliczny i podlega limitowi 0,25% przychodów uzyskanych w roku podatkowym.

O kwalifikacji wydatków na reklamę publiczną i niepubliczną decyduje sposób dotarcia do adresata a nie cechy własne reklamy. Reklama publiczna powinna docierać do przypadkowego odbiorcy, a nie świadomie ograniczonego kręgu osób. W przedstawionym stanie faktycznym czasopisma wysyłane są do osób, które zarejestrowały się na stronie internetowej wydawnictwa i wypełniły ankietę. Wobec czego de facto pomimo, iż czasopisma zawierają wiedzę fachową dotyczącą systemów IT nie można mówić, że trafiają do wybranej przez wydawnictwo grupy odbiorców, gdyż każdy kto spełni powyższe wymogi może je otrzymać.

Reklama prowadzona w powyższy sposób w prasie branżowej jest reklamą prowadzoną w sposób publiczny w związku z czym wydatki z nią związane można w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli zachodzi przesłanka związku przyczynowo - skutkowego wynikająca z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego i faktycznego przedstawionego przez pytającego. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z treścią art. 14 b § 1 - 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14 b § 5 w/w ustawy.