możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2008r. (data wpływu do tut. Biura ?03 października 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej strat powstałych w środkach obrotowych z tytułu kradzieży towarów handlowych ? jest prawidłowe,
• możliwości zaliczenia do tychże kosztów strat powstałych w wyniku kradzieży środków pieniężnych ? jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 03 października 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej strat powstałych w środkach obrotowych z tytułu kradzieży towarów handlowych oraz środków pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnicy Spółki Jawnej (hurtowni) prowadzą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej wyrobów tytoniowych oraz chemii gospodarczej. Towar można zakupić w 5 punktach sprzedaży lub jest dostarczany klientom za pośrednictwem przedstawicieli handlowych. Każdy przedstawiciel otrzymuje samochód dostawczy, w którym przechowuje towary handlowe, za które ponosi odpowiedzialność materialną.

Tytułem ubezpieczenia majątku firmy, Spółka zawarła z ubezpieczycielem umowy ? polisy, na których wskazano kwoty, do wysokości których zostanie wypłacone odszkodowanie na wypadek poniesionych szkód.

Hurtownia zawarła również umowy z firmami ochroniarskimi, zajmującymi się monitorowaniem i ochroną obiektów, w których magazynowane są towary firmy.

W okresie od 26 do 28 stycznia 2008 roku dokonano kradzieży towarów w magazynie w jednym z punktów sprzedaży Spółki. Skradziono towar handlowy oraz dzienny obrót ze sprzedaży (gotówkę). Stratę oszacowano na ok. 185.000 zł (w tym wartość skradzionego towaru uwzględniono w wartości netto). Nadmienia się, że ze względu na późną porę dnia (piątek wieczorem), pracownik Hurtowni nie zdążył wpłacić gotówki do banku i ukrył ją w szczelnie zamkniętej szufladzie biurka. Pieniądze miały zostać wpłacone po przerwie dwudniowej z tytułu wolnych dni od pracy tj. w poniedziałek rano 29 stycznia 2008r.

Hurtownia powiadomiła niezwłocznie funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji, którzy po dokonaniu oględzin potwierdzili fakt włamania. Po przeprowadzonym dochodzeniu Prokurator Prokuratury Rejonowej umorzył śledztwo.

W wyniku zgłoszonej i prawidłowo udokumentowanej szkody, tj. kradzieży mienia Hurtowni, Zakład Ubezpieczeniowy wypłacił odszkodowanie za skradzione środki obrotowe do wysokości kwoty ubezpieczenia zgodnie z umową potwierdzoną polisa tj. w wysokości 100.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z kradzieżą towarów o wartości netto ok. 140.000 zł oraz utargu w kwocie 45.000 zł nadwyżkę straty w towarach ponad wypłacone odszkodowanie czyli kwotę 40.000 zł oraz skradzioną gotówkę w kwocie 45.000 zł można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy z ogólnej definicji kosztu podatkowego wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podatnik ma możliwość ujęcia w podatkowych kosztach wszelkich kosztów, pod warunkiem, że zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w negatywnym katalogu kosztów zawartym w art. 23 ustawy. Stratę w towarach handlowych (stanowiącą nadwyżkę ponad uzyskane odszkodowanie od Zakładu Ubezpieczeń) opisaną powyżej w postaci skradzionej gotówki można więc naszym zdaniem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ spowodowana została kradzieżą, związana jest z ryzykiem prowadzonej działalności i strata ta nie wynikła z naszych zaniedbań oraz Spółka dołożyła należytej staranności w celu jej uniknięcia. Nadmieniono również, że kradzież towarów została rzetelnie udokumentowana poprzez sporządzenie właściwych protokołów, dokumenty wystawione przez ubezpieczyciela oraz protokoły policyjne.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lubzachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
• nie może być wymieniony w art. 23 w/w ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

U podmiotów prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu, kosztem uzyskania przychodów jest niewątpliwie właściwie udokumentowany zakup towarów handlowych.

W przypadku strat w majątku obrotowym trudno mówić, że zmierzają one do osiągnięcia przychodów. Mogą one jednak co do zasady stanowić element kosztowy w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Możliwość zaliczenia poniesionej straty do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowana jest od spełnienia następujących warunków:

• strata musi być związana z całokształtem prowadzonej działalności,
• jej powstanie musi być spowodowane działaniem niezawinionym przez podatnika,
• musi być właściwie udokumentowana,
• podatnik winien wykazać, iż podjął właściwe działania zabezpieczające przed powstaniem tejże straty.
  
  

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej (art. 14 ust. 2 pkt 12 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka Jawna poniosła stratę w majątku obrotowym na skutek dokonania kradzieży m. in. towarów handlowych. Kradzieży dokonano z magazynów objętych monitoringiem oraz ochroną wyspecjalizowanych firm ochroniarskich. O zdarzeniu zostały poinformowane właściwe organy ścigania, a na podstawie sporządzonej dokumentacji zakład ubezpieczeniowy wypłacił wnioskodawcy odszkodowanie, którego wysokość jednakże nie pokrywa strat w pełnej wysokości.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż straty powstałe w wyniku kradzieży towarów handlowych są nierozerwalnie związane z prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie handlu. Dlatego też jeżeli Spółka dochowała należytej staranności w zakresie zabezpieczenia przed utratą przechowywanych towarów handlowych a strata nie powstała na skutek działań (lub ich zaniechania) wnioskodawcy bądź zatrudnionych przez niego pracowników, to strata ta może stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast otrzymane odszkodowanie stanowić będzie dla Spółki przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej skradzionych środków pieniężnych (gotówki) stwierdzić należy, iż aby możliwe było rozliczenie w kosztach straty poniesionej w wyniku kradzieży gotówki, konieczne jest, poza spełnieniem ww. warunków, przestrzeganie przepisów rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 października 1998r. w sprawie szczegółowych zasad i wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. z 1998r., Nr 129, poz. 858 ze zm.). Rozporządzenie to określa warunki oraz parametry jakie powinny spełniać pomieszczenia oraz urządzenia służące do przechowywania środków pieniężnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca poniósł stratę na skutek kradzieży gotówki. Ze względu na późną porę dnia (piątek wieczorem) pieniądze nie zostały wpłacone do banku a ukryte w szczelnie zamkniętej szufladzie biurka. Kradzież może być uznana za zdarzenie losowe, niezależne od woli wnioskodawcy, a powstała w wyniku kradzieży strata wiąże się niewątpliwie z całokształtem działalności prowadzonej przez Spółkę. Jednakże ?szczelnie zamkniętej szuflady biurka? nie można uznać za należycie zabezpieczone miejsce do przechowywania środków pieniężnych. Nie sposób zatem zgodzić się ze stanowiskiem wnioskodawcy, iż Spółka dołożyła należytej staranności w celu uniknięcia straty oraz że podjęła niezbędne środki zabezpieczające przed jej powstaniem. Dlatego też stwierdzić należy, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym powstała na skutek kradzieży gotówki strata w środkach pieniężnych nie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez Spółkę Jawną pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej straty powstałej w wyniku kradzieży towarów należało uznać za prawidłowe, natomiast w pozostałym zakresie, tj. zaliczenia do tychże kosztów straty powstałej w wyniku kradzieży gotówki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku wnioskodawcą jest Spółka Jawna, niniejsza interpretacja, stosownie do postanowień m. in. art. 14k Ordynacji podatkowej, jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31 ? 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.