w jaki sposób należy określić w spółce komandytowej wartość wkładu niepieniężnego w postaci (...)

w jaki sposób należy określić w spółce komandytowej wartość wkładu niepieniężnego w postaci niezabudowanej nieruchomości gruntowej?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 05 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalenia w spółce komandytowej wartości wkładu niepieniężnego w postaci niezabudowanej nieruchomości gruntowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 marca 2010 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie sposobu ustalenia w spółce komandytowej wartości wkładu niepieniężnego w postaci niezabudowanej nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 5 listopada 2008 r. Wnioskodawca nabył niezabudowaną nieruchomość gruntową z przeznaczeniem na wybudowanie budynku (biurowca). Na wskazaną nieruchomość w międzyczasie zostały poczynione nakłady, w szczególności został sporządzony projekt budynku (biurowca), doprowadzono media do nieruchomości oraz został złożony wniosek o uzyskanie pozwolenie na jego budowę na przedmiotowej nieruchomości.

Wnioskodawca zamierza założyć spółkę komandytową, w której będzie komandytariuszem, i wnieść aportem wskazaną nieruchomość do założonej spółki komandytowej. W związku z powyższym, Wnioskodawca zamierza dokonać oszacowania nieruchomości przez biegłego rzeczoznawcę.

Wnioskodawca uważa, że aktualna rynkowa wartość nieruchomości przekracza kwotę jej zakupu. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, jednak przedmiotowa nieruchomość nie stanowi środka trwałego i nigdy nie była wykorzystywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wskazana nieruchomość będzie stanowić środek trwały w spółce komandytowej. Spółka komandytowa zamierza wybudować na przedmiotowej nieruchomości biurowiec zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na budowę, a następnie wyodrębnić lokale biurowe i część z nich sprzedać a część wynajmować. Istnieje również możliwość, że spółka komandytowa sprzeda przedmiotową niezabudowaną nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób należy określić w spółce komandytowej wartość wkładu niepieniężnego w postaci niezabudowanej nieruchomości gruntowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość wkładu niepieniężnego w postaci niezabudowanej nieruchomości gruntowej wniesionego aportem do spółki komandytowej, który będzie środkiem trwałym, powinna zostać ustalona w wysokości jego wartości rynkowej z dnia wniesienia do Spółki i taka też wartość zostanie przyjęta, jako wartość początkowa środka trwałego.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 updof, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Art. 22g ust. 16 stanowi dodatkowo, że przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9,14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 updof, wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W niniejszym stanie faktycznym Wnioskodawca zamierza wnieść w formie aportu do spółki komandytowej niezabudowaną nieruchomość gruntową stanowiącą przedmiot jego własności, która będzie stanowić środek trwały w prowadzonej przez spółkę komandytową pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z powyższym, wartość wkładu niepieniężnego w postaci niezabudowanej nieruchomości zostanie ustalona na dzień wnoszenia wkładu na poziomie cen rynkowych, przy uwzględnieniu opinii biegłego rzeczoznawcy, i taka też wartość zostanie przyjęta jako wartość początkowa.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska we wniosku powołano interpretacje indywidualne:

  • z dnia 12 grudnia 2008 r., znak ILPB1/415-745/08-5/IM, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu,
  • z dnia 30 listopada 2009 r., znak IBPB1/1/415-999/09/KB, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,
  • z dnia 01.09.2009 r., znak IPPB1/415-465/09-5/MT, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 powołanej ustawy.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, stanowi wartość początkowa środków trwałych, ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy. Zgodnie bowiem z art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio (art. 22g ust. 16 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak wartość ta, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, wartość tę określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza założyć spółkę komandytową, w której będzie komandytariuszem i wnieść aportem do tej spółki niezabudowaną nieruchomość gruntową. W związku z powyższym, Wnioskodawca zamierza dokonać oszacowania nieruchomości przez biegłego rzeczoznawcę.

Wskazana nieruchomość będzie stanowiła środek trwały w spółce komandytowej.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, wartość początkowa wniesionego aportem do Spółki komandytowej składnika majątku, uznanego za środek trwały w tej spółce, winna zostać ustalona w wysokości wartości rynkowej z dnia wniesienia tego składnika do Spółki. Pamiętać przy tym należy, iż stosownie do treści art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość ta winna zostać ustalona przez Wspólników spółki, którzy mogą skorzystać w tym zakresie z usług biegłego rzeczoznawcy.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że stosownie do postanowień art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego nr 1, wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Referencje

ILPB1/415-745/08-5/IM, interpretacja indywidualna

IPPB1/415-465/09-5/MT, interpretacja indywidualna

IPPB1/415-844/10-3/RS, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika