?Czy wspólnota mieszkaniowa od kwoty nadpłaty powstałej na kartotece ma zapłacić zaliczkę podatku (...)

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2009r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodów stanowiących nadwyżkę zaliczek na pokrycie kosztów bieżącego utrzymania nieruchomości nad kosztami, wnoszonych przez właściciela lokalu mieszkalnego ? pozostałą z rozliczenia rocznego, a przeznaczoną do zwrotu byłemu właścicielowi tego lokalu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na mocy art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali Wspólnotę mieszkaniową stanowi ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład nieruchomości. Wspólnota mieszkaniowa nie posiada osobowości prawnej, a co za tym idzie nie posiada własnego majątku. Zarządza ona jedynie majątkiem swoich członków w takim zakresie w jakim wchodzi on w skład nieruchomości wspólnej, na podstawie ustawy o własności lokali. W skład nieruchomości wchodzą tylko lokale mieszkalne o pow. 3371,94m². Części wspólne nieruchomości nie są przypisane do powierzchni mieszkalnej i stanowią współwłasność.

Wspólnota mieszkaniowa zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o własności lokali prowadzi ewidencję księgową dla nieruchomości, w której rozliczane są:

1. koszty i należne zaliczki dotyczące utrzymania nieruchomości wspólnej,
2. koszty i należne zaliczki dotyczące utrzymania lokali własnościowych w zakresie dostawy mediów do lokali poprzez instalacje będące częścią nieruchomości wspólnej (dotyczy wyłącznie mediów, gdzie urządzenia pomiarowe zainstalowane są na zasilaniu w budynku tj. centralne ogrzewanie, podgrzanie wody, zimna woda, gaz, z uwagi na brak możliwości zawarcia umowy przez właścicieli bezpośrednio z Gazownią Rejonem Energetycznym, Dostawcą energii cieplnej, Rej. Przed. Wodociągów - instalacja nie dostosowana do wymogów dostawcy),
3. koszty i przychody dotyczące pożytków,
4. koszty i należne zaliczki dotyczące remontów (fundusz remontowy).
   
   

Na pokrycie powyższych kosztów właściciele lokali mieszkalnych wpłacają zaliczki w formie bieżących opłat na utrzymanie nieruchomości wspólnej, opłaty na fundusz remontowy oraz utrzymanie własnych lokali wyłącznie w zakresie dostawy mediów poprzez instalacje stanowiące nieruchomość wspólną (brak możliwości zawarcia umowy na dostawę mediów bezpośrednio z dostawcą - warunki techniczne wydane przez dostawców mediów uniemożliwiają właścicielom zawarcie tych umów z dostawcami).

Na ostatni dzień roku kalendarzowego należne zaliczki porównuje się z rzeczywistymi kosztami dostawy centralnego ogrzewania, ciepłej wody, zimnej wody i kanalizacji oraz nieczystości stałych, a nadpłatę lub niedopłatę według poszczególnych tytułów księguje się na kartotekę lokalu mieszkalnego.

W sierpniu 2008 roku właściciel sprzedał lokal mieszkalny, równocześnie przestał być członkiem wspólnoty mieszkaniowej. Na dzień 31 grudnia 2008 roku na kartotece pozostała kwota nadpłaty, w 2009 roku były właściciel zwrócił się o wypłatę nadpłaconej kwoty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wspólnota mieszkaniowa od kwoty nadpłaty powstałej na kartotece ma zapłacić zaliczkę podatku dochodowego od osób prawnych z chwilą wypłacenia tej kwoty byłemu właścicielowi...

Zdaniem Wspólnoty, wypłata nadpłaconej kwoty byłemu właścicielowi korzysta ze zwolnienia na podstawie przepisu art. 17 ust 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponieważ budynki mieszkalne wielorodzinne nie zostały zbudowane w sposób zapewniający poszczególnym właścicielom dostawę mediów wyłącznie do ich lokali, wspólnoty muszą pośredniczyć w rozliczeniach mediów. Umowy zawarte są przez Wspólnotę z dostawcami mediów z uwagi, iż instalacje nie spełniają wymogów umożliwiających zawarcie umowy dostawy np. wody, energii cieplnej i innych mediów na granicy eksploatacji w poszczególnych lokalach.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903, ze zm. dalej ?uwl?). Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych.

Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

W myśl art. 3 w/w ustawy, grunt oraz wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale (nieruchomość wspólna), stanowią ich współwłasność w częściach ułamkowych odpowiadających stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej budynku. Współwłasność nieruchomości wspólnej jest przymusowa.

Stosownie do art. 13 ust. 1 tej ustawy, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, a także uczestniczy w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Art. 14 uwl stanowi, iż na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności: wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody w części dotyczącej nieruchomości wspólnej oraz opłaty za anteną zbiorczą i windę, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, wydatki na utrzymanie porządku i czystości, wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy. Na podstawie art. 15 uwl na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. ? zwanej dalej ?updop?), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty, w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 updop wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W świetle powyższego opodatkowaniu podlegać będą:

1. dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych,
2. dochody uzyskane z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
   
   

Powołana updop nie zawiera definicji ?zasobów mieszkaniowych? oraz ?gospodarki zasobami mieszkaniowymi?. Zakresu tych pojęć nie da się także wywieść z przepisów cyt. wyżej uwl.

Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym, pojęcie ?gospodarka? ? w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. ?Zasób? zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojecie ?mieszkanie? jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Tak więc przymiotnik ?mieszkaniowy?, ?mieszkaniowych? określa rzeczy związane z mieszkaniem.

W konsekwencji, z interpretacji językowej pojęcia ?gospodarka zasobami mieszkaniowymi? wynika, że gospodarka ta obejmuje dysponowanie i zarządzanie zgromadzonymi rzeczami związanymi z zamieszkiwaniem.

Uwzględniając charakter opłat oraz pokrywanych z nich kosztów, uzasadnione jest rozumienie pojęcia ?zasoby mieszkaniowe? nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi składają się wpływy z opłat pobieranych od lokatorów (czynszów) oraz pokrywane z nich koszty. Opłaty te (czynsze) kalkulowane są w takiej wysokości, aby pokrywały zarówno utrzymanie (koszty) lokali mieszkalnych, jak i pozostałych pomieszczeń przynależnych do nich oraz koszty ich zarządzania (administracji).

Odnosząc przedstawiony wyżej stan prawny do stanu faktycznego ujętego we wniosku należy stwierdzić, że dochód stanowiący nadwyżkę zaliczek wnoszonych przez byłego właściciela lokalu mieszkalnego na pokrycie bieżących kosztów utrzymania nieruchomości nad kosztami, pozostałą z rozliczenia rocznego, a przeznaczoną do zwrotu właścicielowi lokalu mieszkalnego, nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, bowiem nie jest on przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych lecz do zwrotu byłemu członkowi Wspólnoty.

Podkreślić także należy, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. updop stanowi formę ulg podatkowych, które stanowią wyjątek od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tym samym powinna być interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Stanowisko Wspólnoty jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.