Czy w świetle art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zmniejszenie ceny sprzedaży (...)

Czy w świetle art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zmniejszenie ceny sprzedaży w wyniku zastosowanej klauzuli waloryzacyjnej stanowi podstawę zmniejszenia przychodów należnych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2009r. (data wpływu do tut. Biura 06 marca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia prawidłowej wyceny towarów oraz rozrachunków wyrażonych w walutach obcych - jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 06 marca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia prawidłowej wyceny towarów oraz rozrachunków wyrażonych w walutach obcych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka dokonuje importu towarów handlowych z Chin. Faktura wystawiana jest w walucie obcej po wyprodukowaniu, a przed wysyłką towaru. Zapłata za towar następuje przed wysyłką towaru. Towar jest gotowy do odprawy celnej, a tym samym dopuszczony do obrotu po ok. dwóch miesiącach od daty wystawienia faktury.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Za dzień poniesienia kosztu uważa się w podatku dochodowym dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (Art. 15 ust. 1 i 4e uopdop) .

W związku z tym, że przepisy podatkowe nie definiują precyzyjnie momentu poniesienia kosztu uzyskania przychodów, Spółka do wyceny towarów handlowych przyjęła kurs z daty poprzedzającej datę wystawienia dokumentu SAD. Jest to data bardzo zbliżona do daty księgowania (momentu poniesienia kosztu). Prawidłowa wycena towarów ma bardzo duże znaczenie szczególnie przy znacznych wahaniach kursowych, co obecnie ma miejsce. Jeżeli do wyceny towarów Spółka brałaby kurs z daty wystawienia faktury (dwa miesiące przed zaksięgowaniem) to koszt zakupu towarów w chwili obecnej wyceniony byłby za nisko. Oczywiście Spółka skorygowałaby to przez różnice kursowe, ale dla jej wszelkich analiz jest to za późno. Ewidencja towarów handlowych prowadzona jest wg faktycznych cen zakupu. Do wyceny rozrachunków wyrażonych w walutach obcych Spółka stosuje również kurs z daty poprzedzającej datę wystawienia dokumentu SAD.

Zdaniem Spółki wycena towarów i rozrachunków wg SAD jest bardziej prawidłowa od wyceny wg daty faktury.

W polityce rachunkowości jest zapis, że do wyceny towarów stosuje się ten sam kurs z SAD dla celów podatku dochodowego oraz rachunkowości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do wyceny towarów handlowych oraz rozrachunków wyrażonych w walutach obcych można przyjąć średni kurs NBP z daty poprzedzającej datę wystawienia SAD...

Zdaniem wnioskodawcy:

Spółce zależy, aby ewidencja towarów handlowych prowadzona była wg realnych kosztów zakupu. Przy dużych wahaniach kursowych bardziej prawidłowa wycena towarów i rozrachunków wyrażonych w walutach obcych to wycena wg kursu z daty poniesienia kosztu. W przypadku Spółki jest to data wystawienia dokumentu SAD.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654, ze zm. określanej w dalszej części skrótem ?ustawa o pdop?), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Na mocy art. 15a ust. 7 ustawy o pdop, za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 ? dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Z powyższego wynika, iż uzasadnione jest, aby przy przeliczeniu kosztu poniesionego zastosować jednolity kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury.

Należy równocześnie zwrócić uwagę, iż ujęcie (zaksięgowanie) kosztu w księgach rachunkowych decyduje o podatkowym momencie potrącenia kosztów w myśl art. 15 ust. 4e ustawy o pdop, zgodnie z którym za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f ? 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Przepisy o rachunkowości decydują, na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego, z zastrzeżeniem rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż właściwym kursem do przeliczenia kosztu wyrażonego w walucie obcej, będzie średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury, a nie według kursu wynikającego z dokumentu SAD.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.


Referencje

IPPB5/423-343/10-5/IŚ, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika