W zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup odzieży służbowej (...)

UZASADNIENIE

W dniu 06 czerwca 2012r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup odzieży służbowej z logo Banku dla pracowników oraz kosztów prania tego ubioru. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 16 sierpnia 2012 r. Znak IBPBI/2/423-674/12/BG, IBPBII/1/415-585/12/AŻ wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 28 sierpnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest instytucją działającą na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2002 r., Nr 72, poz. 665 ze zm.). Istotną cechą mającą znaczenie przy identyfikacji marketingowej Banku, oprócz logo, materiałów reklamowych jest również ubiór pracownika. W związku z powyższym Bank zamówił w zakładzie krawieckim usługę uszycia ubrań służbowych w jednolitym kolorze z wyszytym logiem i nazwą instytucji na klapie marynarki/żakietu/kieszonce koszuli. Bank posługuje się identycznym logotypem na wszystkich swoich materiałach reklamowych. Obowiązek stosowania jednolitych strojów z umieszczonym logiem Banku odnosi się do pracowników Centrali Banku, Oddziałów i Punktów Obsługi Klienta. Bank zawarł w regulacjach wewnętrznych informacje dotyczące obowiązku noszenia strojów służbowych w określonym zestawie, przez okres 18 miesięcy, warunki ich przekazywania do użytkowania, wytyczne dotyczące ich zwrotów w związku ze zwolnieniem, odejściem na rentę bądź emeryturę oraz wytyczne dotyczące okresowego ich prania (czyszczenia).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na zakup odzieży służbowej można zaliczyć do wydatków reklamowych, koszty prania do pozostałych kosztów, a tym samym uznać za wydatki będące kosztami uzyskania przychodu? (pytanie oznaczone we wniosku jako 1)

Zdaniem Banku, w branży finansowej jakość świadczonych usług, fachowość pracowników, a także ich ubiór jest jednym z kluczowych elementów branych pod uwagę przy ocenie wiarygodności Banku. Nienaganne zachowanie, a przede wszystkim ubiór, jest w oczach klienta placówki bankowej oceniany na równi z jakością świadczonych usług. W związku z tym ubiór pracowników stanowi istotny czynnik marketingowy w ogólnej strategii reklamowej Banku. Zgodnie przepisami podatkowymi głównym kryterium kwalifikującym dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest cel jego poniesienia oraz związek z uzyskaniem przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej ?updop?), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Kosztami podatkowymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku, jak i w związku pośrednim z prowadzona działalnością a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów.

W konsekwencji, zdaniem Banku kosztami uzyskania przychodów będą wszelkie wydatki poniesione w związku z prowadzeniem działalności, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów i jednocześnie, co ma zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia w rozpatrywanej kwestii, omawiane wydatki nie będą zawierać się w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 updop.

Zdaniem Banku, omawiane wydatki nie będą w szczególności stanowiły kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop. Zgodnie z powołanym przepisem, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W ocenie Banku pracownicy, którym wydane zostaną stroje służbowe, mają bezpośredni kontakt z obecnymi oraz potencjalnymi klientami Banku. Częstotliwość tych kontaktów jest wysoka, w związku z tym wyposażenie pracowników w jednolitą oznakowaną logo odzież przyczynia się do zindywidualizowania firmy Banku, utrwalenia jego marki, rozpowszechniania logo. Działanie to ma również niewątpliwy wpływ na sposób postrzegania Banku przez potencjalnych klientów, odwiedzających jego placówki. Służy prezentowaniu Banku jako podmiotu godnego zaufania i w pełni profesjonalnego. Wyposażenie pracowników w opisane stroje służbowe może mieć realny wpływ na decyzje klientów - kształtować popyt na usługi oferowane przez Bank, przyczyniając się do powstawania przychodów Banku. Wydatki na nabycie przedmiotowej odzieży mają zatem cechy wydatków reklamowych.

Za możliwością uznania przedmiotowych kosztów za ponoszone na cele reklamy przemawia również fakt, iż stroje służbowe pracowników oznakowane są logo banku w sposób trwały w widocznym miejscu - klapa marynarki i żakietu. Rozpowszechniając logo firmy, stanowią one typowy "nośnik" treści o charakterze informacyjno - reklamowym. Są elementem, który może wzbudzać zainteresowanie potencjalnych klientów usługami oferowanymi przez Bank oraz zwiększać świadomości jego marki w odbiorze społecznym. Zdaniem Banku, koszt zakupu jednolitych, zgodnych z wewnętrznym zarządzeniem strojów o standardowej jakości, wykorzystywanych przez pracowników, stanowi racjonalnie uzasadniony wydatek reklamowy.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Banku, w przedstawionej sprawie, w odniesieniu do wydatków ponoszonych na zakup strojów służbowych, nie znajdzie zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 updop. Odnosząc się do wydatków związanych z ryczałtem za pranie i czyszczenie ubioru, zdaniem Banku, również te wydatki powinny być uznane za koszty uzyskania przychodu na gruncie art. 15 ust. 1 updop. Celem tego wydatku jest bowiem utrzymanie służbowych strojów w schludnym i nienagannym stanie. A zatem, podobnie jak wydatki na nabycie strojów służbowych, w opinii Banku, nie będą one stanowić kosztów reprezentacji, określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop. W związku z faktem, że odzież służbowa jest własnością pracodawcy wspomniane koszty prania zdaniem Banku będą stanowić koszty uzyskania przychodu zakwalifikowane jako pozostałe koszty operacyjne.

Przedstawione stanowisko znajduje również potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów, których tezy znajdują zastosowanie również w stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) przedstawionym przez Bank. Na przykład w interpretacji indywidualnej z dnia 26 czerwca 2008 r. (sygn. ITPB3/423-241/08/MT) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że "wydatki na zakup eleganckich, jednorodnych, opatrzonych logo firmy strojów służbowych dla pracowników administracyjnych można uznać za koszty reklamy".

Podobnie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2009 r. (sygn. IBPBI/2/423-1115/08/PP) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 16 grudnia 2008 r. (sygn. IPPB5/423-94/08-2/MW).

Reasumując - stanowisko podatnika: zakup odzieży służbowej można uznać jako wydatek na cele reklamowe a tym samym uznać za koszty stanowiące koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 2) oraz w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie nr 3) wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.