Czy w sytuacji gdy ww. przedstawiciel nie jest płatnikiem podatku VAT, tego rodzaju usługi należy (...)

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2009r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem w dniu 3 sierpnia 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie importu usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zawarł umowę z E. B. prowadzącym działalność na terenie Słowacji. Ww. jako przedstawiciel handlowy jest zobowiązany do świadczenia usług w zakresie promocji towarów wytwarzanych przez Wnioskodawcę i pozyskiwania klientów na wyroby Wnioskodawcy. Negocjuje warunki handlowe tzn. ceny, rabaty, jednak nie może zawierać umów. Przedstawiciel świadczy usługi na terenie Czech i Słowacji. Ponadto jest upoważniony do świadczenia usług również na obszarze Polski. E. B. nie jest płatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca w dniu 3 sierpnia 2009r. uzupełnił stan faktyczny w następujący sposób:

Przedstawiciel, o którym mowa we wniosku ma podpisaną z Wnioskodawcą umowę, w której wynagrodzenie jest określane kwotowo za miesiąc. Nie można go więc powiązać bezpośrednio z przychodem osiąganym przez Spółkę w związku z działalnością Przedstawiciela. Do zakresu działania Przedstawiciela należy przedstawienie oferty handlowej Wnioskodawcy tzn. próbek towarów, katalogu, cen i rabatów oraz warunków dostawy w firmach na terenie Czech i Słowacji, które potencjalnie mogą być Klientami Wnioskodawcy. Należy zaznaczyć, iż nie zawsze dochodzi do transakcji handlowych z firmami, w których ofertę Wnioskodawcy zaprezentował Przedstawiciel.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji gdy ww. przedstawiciel nie jest płatnikiem podatku VAT, tego rodzaju usługi należy potraktować jako import usług, a tym samym w deklaracji podatku VAT wykazać VAT należny i naliczony...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługę świadczoną przez przedstawiciela należy potraktować jako pośrednictwo w dostawie towarów. W związku z powyższym miejscem świadczenia tej usługi jest miejsce dokonania dostawy towarów tj. miejsce, w którym towary te znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki ? stosownie do art. 28 ust. 5 pkt 2c w powiązaniu z art. 22 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Stanowi to więc import usług, a w związku z powyższym należy w deklaracji VAT wykazać VAT należny i naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Pojęcie importu usług zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 9 ustawy o VAT i jest to świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT stanowi natomiast, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

W przypadku świadczenia usług, dla określenia miejsca opodatkowania transakcji należy, w świetle wymienionej ustawy, ustalić miejsce świadczenia usług.

W myśl art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę,

a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Stosownie do art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Stosownie do art. 27 ust. 4 przepis ust. 3 stosuje się do usług między innymi reklamy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedstawiciel handlowy, z którym Wnioskodawca zawarł umowę prowadzi działalność na terenie Słowacji.

Przedstawiciel ma podpisaną z Wnioskodawcą umowę, w której wynagrodzenie jest określane kwotowo za miesiąc. Nie można go powiązać bezpośrednio przychodem osiąganym przez Spółkę w związku z działalnością Przedstawiciela. Do zakresu działania Przedstawiciela należy przedstawienie oferty handlowej Wnioskodawcy tzn. próbek towarów, katalogu, cen i rabatów oraz warunków dostawy w firmach na terenie Czech i Słowacji, które potencjalnie mogą być Klientami wnioskodawcy. Nie zawsze dochodzi do transakcji handlowych z firmami, w których ofertę Wnioskodawcy zaprezentował Przedstawiciel.

Z powyższego wynika, że usługi świadczone przez kontrahenta Wnioskodawcy noszą znamiona usługi reklamy czyli usług rozpowszechniania wiadomości o usługach i towarach w celu wpływania na kształtowanie się podaży; elementy działań reklamowych to między innymi przyciągnięcie uwagi potencjalnego nabywcy, poinformowanie o zaletach reklamowanego towaru lub usługi, za działania reklamowe można uznać także sprzedaż osobistą towarów i usług przez odpowiednio przeszkolonych sprzedawców, akwizytorów, docierających bezpośrednio do konsumenta (tzw. sprzedaż osobista).

Należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawca nabywa usługi niematerialne, o których mowa w art. 27 ust. 4 ustawy o VAT, od firmy słowackiej. W związku z tym, że ww. usługi świadczone są na rzecz firmy polskiej tj. Wnioskodawcy, to w świetle wyżej cytowanych przepisów, zaliczyć je należy do usług, dla których miejscem świadczenia jest terytorium państwa, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, czyli terytorium Polski. A zatem nabywane przez Wnioskodawcę usługi stanowią import usług. Podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tego tytułu jest usługobiorca, czyli Wnioskodawca.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Równocześnie w myśl art. 86 ust. 10 pkt 2 prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy u nabywcy.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych- art. 86 ust. 11 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe regulacje należy stwierdzić, iż import usług stanowi na gruncie ustawy VAT szczególną procedurę, w oparciu o którą podatnik nabywający usługi od podmiotu zagranicznego sam rozlicza z tego tytułu podatek należny. Podatek ten stanowi równocześnie podatek do odliczenia. Wskutek powyższego, w odniesieniu do tej kwoty podatku, prawo do odliczenia powstaje w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu usług albo w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Zatem import usług w deklaracji VAT-7 wystąpi z jednej strony jako opodatkowana transakcja rodząca obowiązek podatkowy (podatek należny), z drugiej natomiast - jako zakup uprawniający do odliczenia VAT (podatek naliczony), na zasadach określonych w art. 86 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują usług pośrednictwa, o których mowa w art. 28 ust. 5 pkt 2 lit c. I tak przez usługi pośrednictwa, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć zespół czynności, które mogą być zarówno czynnościami natury faktycznej, jak i prawnej, jeżeli w ich wyniku dojdzie do nawiązania stosunku prawnego (umownego) pomiędzy dostawcą towarów, a ich odbiorcą, w konsekwencji czego nastąpi dostawa towarów. Przepis ten wymaga jednak, aby działania pośrednika miały bezpośredni związek z dokonaną dostawą towarów. Z jego brzmienia nie wynika, aby wskazany w nim wymóg działania w imieniu i na rzecz osób trzecich dotyczył zawierania umów, na podstawie których zrealizowane zostaną dostawy, lecz odnosi się do świadczenia usług pośrednictwa, w rezultacie których dojdzie ostatecznie do zrealizowania dostawy i które muszą mieć bezpośredni związek z tą dostawą. Dyspozycją tego przepisu nie będą zatem objęte, z jednej strony takie działania, które pośrednik, w szerokim znaczeniu tego słowa, będzie podejmował wobec odbiorcy towaru w imieniu własnym, lecz na rzecz (na rachunek) dostawcy, a z drugiej strony eliminował będzie również takie działania, które określony podmiot będzie podejmował w stosunku do potencjalnych odbiorców, np.: samorzutnie, bez uzgodnienia z dostawcą i bez posiadania stosownego umocowania z jego strony do działania i dokonywania czynności na jego rzecz, a które w efekcie również mogą prowadzić do zrealizowania dostaw.

Niewątpliwie pewne działania przedstawiciela handlowego mieszczą się w powyższej definicji usług pośrednictwa jednakże jak wynika z wniosku głównym przedmiotem działania przedstawiciela jest prezentacja oferty handlowej firmy potencjalnym kontrahentom.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.