Czy na ten towar należy mieć skład podatkowy? Czy podatek akcyzowy zostanie nałożony i w jakiej (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2008r. (data wpływu 30 września 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2008r. (data wpływu 1 grudnia 2008r.) oraz pismem z dnia 1 grudnia 2008r. (data wpływu 5 grudnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabycia wewnątrzwspólnotowego środka zapobiegającego zamarzaniu zawierającego w swoim składzie skażony alkohol etylowy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2008r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 26 listopada 2008r. i 1 grudnia 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabycia wewnątrzwspólnotowego środka zapobiegającego zamarzaniu zawierającego w swoim składzie skażony alkohol etylowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada wiążącą Informację Taryfową wydana przez niemieckie organy w dniu 25 czerwca 2008r. WZTA Nr DE HH/1008/08-1.

Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem, czy kupując towar CN 3820 0000 zgodny w swym składzie z WIT ? środek zapobiegający zamarzaniu CN 3820 0000 (koncentrat do spryskiwaczy) od niemieckiego kontrahenta, zostanie nałożona akcyza lub inne należności celne lub podatkowe.

Czy WIT niemiecki jest uznawany w Polsce.

Towar powinien być sklasyfikowany pod kodem celnym CN 38 20 0000, zostanie nałożony podatek akcyzowy w Polsce.

Towar ma skład zgodny ze skażeniem na 100L:

• alkohol etylowy około 94?99,8%,
• izopropylalkohol 3%,
• benzoesan denaturujący 2 gramy
• środek powierzchniowo ? czynny Tenside 0,05%.
  
  

Wezwaniem z dnia 17 listopada 2008r. tut. Organ wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie wniosku poprzez wskazanie:

• podanie w którym kraju został całkowicie skażony alkohol etylowy, zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/93 z dnia 23 listopad 1993r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. U. UE L Nr 288 str. 12 ze zm.) będący składnikiem środka zapobiegającego zamarzaniu,
• czy nabywany środek zapobiegający zamarzaniu będzie skażony zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/93 substancjami skażającymi w załączniku do ww.

  rozporządzenia dla kraju Wspólnoty z którego będzie nabywany środek zapobiegający zamarzaniu,

• jakiego rodzaju należności celno-podatkowe są przedmiotem zapytania zawartego w przedmiotowym wniosku, bowiem w poz. 45 wniosku ? Przepisy prawa podatkowego ? wskazano jedynie podatek akcyzowy i skład podatkowy.
  
  

Wnioskodawca pismem z dnia 26 listopada 2008r. uzupełnił zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

• nabywany z Niemiec - Wnioskodawca nie zna kraju gdzie dokonano skażenia. Będzie nabywany z Nieniec do Polski, a skażenie będzie łotewskie, węgierskie lub innego kraju członkowskiego,
• będzie skażony zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia WE 3199/93 o skażeniu innym niż skąd jest nabywany, a nabycie będzie z Niemiec,
• czy oprócz podatku akcyzowego lub jego zwolnieniu będzie nałożone jakieś inne zobowiązanie wobec budżetu Państwa.
  
  

Pismem z dnia 1 grudnia 2008r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w następujący sposób:

Towar, środek zapobiegający zamarzaniu o kodzie CN 38200000, zakupiony od niemieckiego kontrahenta nie jest obciążony podatkiem akcyzowym. Również zawarty w tym produkcie alkohol etylowy nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, gdyż będzie on skażony zgodnie z wymogami Rozporządzenia Komisji (WE) NR 3199/93.

Zgodnie z treścią tego rozporządzenia państwa członkowskie mają obowiązek respektować sposób skażenia alkoholu etylowego określony tym rozporządzeniem.

Jednocześnie każde z państw członkowskich ma prawo określić dodatkowe wymagania, jakim ma podlegać obrót alkoholem etylowym aby podlegał on zwolnieniu na terytorium danego państwa Polska skorzystała z tego uprawnienia i w rozporządzeniu MF w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego w § 18 ust. 1 określiła dodatkowe wymogi jakie musi spełnić nabywca alkoholu etylowego skażonego wykorzystujący ten wyrób do produkcji, miedzy innymi, płynów usuwających oblodzenie o kodzie CN 38 20000.

Jednakże w opisywanym stanie faktycznym będziemy mieć do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca nie będzie producentem płynu do spryskiwacza, a więc nie będzie nabywcą alkoholu etylowego skażonego, tylko będzie nabywał gotowy produkt (środek zapobiegający zamarzaniu o kodzie CN 38200000) z zawartością alkoholu etylowego skażonego w sposób określony w ww. rozporządzeniu MF, a więc zwolniony od podatku akcyzowego na wcześniejszym etapie obrotu.

Również § 18 ust. 8 ww. rozporządzenia MF w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego nie będzie miał zastosowania w opisywanej sytuacji, gdyż przepis ten mówi o nabyciu wewnątrzwspólnotowym płynów usuwających oblodzenie, zawierających w swym składzie alkohol etylowy, czyli o sytuacji, w której alkohol etylowy nie został skażony, a taka sytuacja w niniejszej sprawie nie będzie miała miejsca.

Nie ma potrzeby zgłaszania przywozu środka zapobiegającego zamarzaniu o kodzie CN 38200000 z zawartością alkoholu etylowego skażonego w sposób prawidłowy zgodnie z wymogami rozporządzenia WE NR 3199/93. Produkt ten nie jest alkoholem etylowym skażonym służącym do produkcji środka zapobiegającego zamarzaniu, tylko jest już gotowym wyrobem z zawartością alkoholu etylowego skażonego zgodnie z wymogami określonymi przepisami prawa.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma również znaczenia, czy alkohol etylowy użyty do produkcji środka zapobiegającego zamarzaniu będzie skażony substancjami wskazanymi przez kraj Wspólnoty, z którego będzie nabywany środek zapobiegający zamarzaniu. Zgodnie z zapisami art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG Państwa Członkowskie są zobowiązane zwolnić z podatku akcyzowego alkohole, które są skażone zgodnie z wymogami jakiegokolwiek Państwa Członkowskiego. Rozporządzenie WE 3199/93 w załączniku wskazuje substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi. Zgodnie z powyższym nie ma znaczenia na terenie jakiego kraju nastąpiło prawidłowe, zgodne z załącznikiem do Rozporządzenia Komisji, skażenie alkoholu etylowego zawartego w nabywanych przeze Wnioskodawcę środkach zapobiegających zamarzaniu.

Oczywiście każde Państwo Członkowskie, zgodnie z przepisami Wspólnoty Europejskiej, ma prawo do wprowadzenia dodatkowych warunków regulujących kwestie zwolnienia alkoholu etylowego od podatku akcyzowego, ale w zakresie miejsca dokonania skażenia takie regulacje nie zostały wprowadzone przez polskiego ustawodawcę, a więc tym samym nie ma znaczenia na terenie, którego z Państw Członkowskich, zgodnie z wymogami rozporządzenia WE 3199/93, nastąpiło skażenie alkoholu etylowego zawartego w środku zapobiegającym zamarzaniu nabywanego przez Wnioskodawcę od niemieckiego kontrahenta. Znaczenie ma jedynie fakt zastosowania skażalników wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy na ten towar należy mieć skład podatkowy...

Czy podatek akcyzowy zostanie nałożony i w jakiej wysokości...

Czy należy zgłaszać przywóz takiego towaru...

Czy zostaną nałożone inne należności podatkowe...

Zdaniem Wnioskodawcy na towarze nie ciąży podatek akcyzowy oraz inne obciążenia podatkowe i celne, nie trzeba mieć składu podatkowego oraz niemiecki WIT powinien być bezwzględnie uznawany w Polsce. Nie ma potrzeby zgłaszać przywozu tego towaru. Można sprowadzać do Polski środek zapobiegający zamarzaniu zawierający w swym składzie alkohol etylowy skażony na podstawie rozporządzenia UE 3199 obojętnie jakim skażeniem wymienionym w tym rozporządzeniu i z różnych krajów i stawka akcyzy będzie 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.) opodatkowaniu akcyzą podlegają nabycie wewnątrzwspólnotowe i dostawa wewnątrzwspólnotowa.

Art. 2 pkt 9 ww. ustawy stanowi, iż nabycie wewnątrzwspólnotowe - przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 2 ww. ustawy? wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi są paliwa silnikowe, oleje opałowe, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 2.

Pod pozycją 29 tego załącznika zostały wymienione środki zapobiegające zamarzaniu i pozostałe płyny usuwające oblodzenia, zawierające w swym składzie alkohol etylowy o kodzie CN ex 3820 00 00.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym podatnicy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych są obowiązani przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu dla podatnika naczelnikowi urzędu celnego. Zgłoszenie rejestracyjne zawiera w szczególności dane identyfikacyjne podatnika, jego siedzibę i adres (miejsce zamieszkania) oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.

Właściwy naczelnik urzędu celnego pisemnie potwierdza przyjęcie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika ? art. 14 ust. 2 ww. ustawy.

W myśl art. 14 ust. 3 ww. ustawy jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę naczelnikowi urzędu celnego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.

W świetle powyższego przedmiotowy wyrób jest wyrobem akcyzowym zharmonizowanym i podlega regulacjom ustawy o podatku akcyzowym. Równocześnie w tym miejscu należy zwrócić uwagę na definicje alkoholu etylowego zawartą w art. 72 ust. 1 ww. ustawy o podatku akcyzowym. Na mocy przedmiotowej definicji alkoholem etylowym są wszelkie wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 1,2 % objętości oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.91.10, 15.92.11 i 15.92.12 oraz kodami CN 2208 i 2207, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego grupowania PKWiU i kodu CN oraz napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony spirytus oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.91.10 i 15.92.11 oraz kodami CN 2208 i 2207 10 00, a także wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 22 % objętości, oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.93.11, 15.93.12, 15.94.10 i 15.95.10 oraz kodami CN 2204 10, 2204 21 10, 2204 29 10, 2204, 2206 00 i 2205.

W świetle tej definicji wyrobem akcyzowym objętym akcyzą jest alkohol etylowy zawarty w środkach zapobiegających zamarzaniu objętych kodem CN 3820 00 00.

Jednocześnie zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 72, poz. 500 ze zm.) zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy wprowadzany do obrotu handlowego w postaci alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji nr 3199/93/WE z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 288 z 23.11.1993; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 09, t. 1, str. 249, z późn. zm.).

Stosownie do § 18 ust. 2 ww. rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 ma zastosowanie, z zastrzeżeniem ust. 2c, pod warunkiem, że:

1. podmiot uprawniony do zwolnienia, nabywający alkohol etylowy, dołączy do zamówienia złożonego sprzedawcy oświadczenie stwierdzające, że zakupiony alkohol zostanie zużyty do celów, o których mowa w ust. 1;
2. podmiot uprawniony do zwolnienia, wykorzystujący wyprodukowany w zakresie swojej działalności gospodarczej alkohol etylowy do celów, o których mowa w ust. 1, będzie przekazywał do właściwego naczelnika urzędu celnego do dnia 25. miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, oświadczenia o ilości i sposobie wykorzystania zwolnionego alkoholu etylowego;
3. podmiot uprawniony posiada zaświadczenie, o którym mowa w art. 27 ust. 3 ustawy, wydane przez właściwego naczelnika urzędu celnego, potwierdzające zamówienie na odbiór alkoholu etylowego z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; właściwy naczelnik urzędu celnego potwierdza zamówienie po przedstawieniu przez podmiot zaświadczeń właściwych organów podatkowych o niezaleganiu z płatnością podatku od towarów i usług oraz akcyzy;
4. nabycie alkoholu etylowego nastąpi z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy;
5. podmiot korzystający ze zwolnienia prowadzi ewidencję pozwalającą na określenie ilości i sposobu wykorzystania wyrobów zwolnionych.
   
   

W myśl § 18 ust. 2c ww. rozporządzenia w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zwolnienie od akcyzy stosuje się jeżeli są spełnione warunki wymienione w ust. 2 pkt 2 i 5, a nabycie wewnatrzwspólnotowe jest dokonywane na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego, o którym mowa w art. 54 ustawy.

Stosownie do art. 54 ust. 1 ww. ustawy o podatku akcyzowym dostawa lub nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, od których została zapłacona akcyza, są dokonywane na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego. Uproszczony dokument towarzyszący może być zastąpiony przez dokument handlowy w przypadku, gdy dokument ten zawiera takie same dane, jakie są wymagane dla uproszczonego dokumentu towarzyszącego.

Zatem zwalnia się od podatku alkohol etylowy (prawidłowo skażony na podstawie rozporządzenia 3199/93) zawarty w środkach zapobiegających zamarzaniu objętych kodem CN 3820 00 00 po spełnieniu warunków, o których mowa w § 18 ust. 2 pkt 2 i pkt 5 ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Natomiast alkohol etylowy, co do którego nie zostały spełnione warunki, o których mowa powyżej nie może korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego i w stosunku do takiego wyrobu należy stosować podstawową stawkę podatku akcyzowego przewidzianą na alkohol etylowy skażony w wysokości 4.550 zł.

Powyższe przedstawione zwolnienia zgodne są z przepisami art. 27 ust. 1 lit. a Dyrektywy 92/83/EWG z dnia 19 października 1992r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. Urz. UE L Nr 316 str. 21 ze zm.) w myśl których Państwa Członkowskie zwalniają produkty objęte niniejsza dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów, gdy produkty te są rozprowadzane w postaci alkoholu całkowicie denaturowanego zgodnie z wymogami każdego państwa członkowskiego, przy czym wymogi te muszą być należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z art. 3 i 4 tego artykułu. Zwolnienie to uzależnione jest od stosowania przepisów dyrektywy 92/12/EWG, dotyczących handlowego przemieszczania się alkoholu całkowicie denaturowanego.

Na gruncie tego przepisu należy przyjąć że dane państwo członkowskie, na terytorium którego winno nastąpić opodatkowanie ujednoliconym podatkiem akcyzowym, musi zwolnić określone produkty, ale na ?warunkach? przez siebie ustalonych.

Nie jest zatem prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, iż nabywany wyrób nie podlega podatkowi akcyzowemu. Zawarty w wyrobie zapobiegającym zamarzaniu klasyfikowanym do kodu CN 3820 00 00 skażony alkohol etylowy podlega na gruncie ww. przepisów podatkowi akcyzowemu. Jednakże po spełnieniu warunków dotyczących zwolnienia przedmiotowy wyrób może zostać zwolniony z podatku akcyzowego.

W takim też przypadku Wnioskodawca nabywając wewnątrzwspólnotowo w zwolnieniu z podatku akcyzowego alkohol etylowy skażony zgodnie z ww. rozporządzeniem komisji 3199/93/WE zawarty w wyrobach akcyzowych zharmonizowanych w postaci środków zapobiegających zamarzaniu o kodzie 38 20 00 00, z zastosowaniem § 18 ust. 1 pkt 1 i warunków dla tego zwolnienia określonych w ust. 2c ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień, będzie zobligowany, zgodnie z art. 14 ww. ustawy o podatku akcyzowym przed pierwszą czynnością podlegającą opodatkowaniu (nabyciem wewnątrzwspólnotowym), złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego. Korzystając z powyzszegozwolnienia na podstawie przedstawionych warunków obowiązujących w dacie wydania interpretacji Wnioskodawca nie będzie zobligowany do każdorazowego zgłaszania przywozu przedmiotowego wyrobu.

Stosownie do art. 2 pkt 12 ww. ustawy o podatku akcyzowym skład podatkowy to miejsce określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego, podlegające szczególnemu nadzorowi podatkowemu na podstawie przepisów o służbie celnej, w którym wyroby akcyzowe zharmonizowane są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy i mogą być poddane czynnościom zgodnie z ustalonymi warunkami.

Zgodnie z warunkami zwolnienia określonymi w § 18 ust. 2c nabycie wewnątrzwspólnotowe alkoholu prawidłowo skażonego na podstawie rozporządzenia komisji 3199/93/WE, zawartego w środkach zapobiegających zamarzaniu o kodzie 3820 0000, nie wymaga posiadania składu podatkowego.

W kwestii prawa podatkowego dotyczącego nałożenia innych należności budżetowych stwierdza się, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o VAT przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1) nabywcą towarów jest:
a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
- z zastrzeżeniem art. 10;
2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury ? art. 20 ust. 6 ustawy o VAT.W myśl art. 20 ust. 7 ustawy o VAT przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do faktur wystawianych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego od podatnika całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Należy równocześnie zauważyć, iż tutejszy organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego wyrobów do grupowania klasyfikacyjnego CN, w związku z tym w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi wyłącznie w oparciu o klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, należy zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Ponadto w niniejszej ocenie przyjęto, że wyrób zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy jest skażony zgodnie z rozporządzeniem komisji 3199/93/WE.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w sprawie WIT i należności celnych zawarta została w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa zakładu Ubezpieczeń społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.