Czy w świetle przedstawionej sytuacji działalność Wnioskodawcy ? jako kierownika budowy jest działalnością (...)

Czy w świetle przedstawionej sytuacji działalność Wnioskodawcy ? jako kierownika budowy jest działalnością gospodarczą?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2008 r. (data wpływu 18 sierpnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji działalności wykonywanej przez Wnioskodawcę jako działalności gospodarczej ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 18 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji działalności wykonywanej przez Wnioskodawcę jako działalności gospodarczej.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca ? osoba fizyczna ? jest inżynierem budownictwa. Przez okres #189; roku szukał pracy. W czerwcu 2008 roku Wnioskodawca założył własną działalność gospodarczą, dokonał zgłoszenia jako płatnik VAT, wybrał podatek tzw. liniowy oraz założył podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca podał, że wcześniej nie prowadził działalności gospodarczej. Zainteresowany otrzymał zlecenie kierowania dużą budową na okres od 16 czerwca 2008 r. do 29 stycznia 2009 r.

W przypadku zadowolenia z pracy Wnioskodawcy, ma On szansę otrzymać od zleceniodawcy zlecenie budowy innej budowli lub szukać klienta za pomocą ogłoszeń. Warunkiem otrzymania zlecenia było posiadanie Internetu bezprzewodowego oraz samochodu. Wnioskodawca podał, że dokonał tych inwestycji, zakupił samochód ciężarowy, który zamierza zaksięgować jako pomoc de minimis dla firm.

Miejscem pracy Wnioskodawcy jest budowa, z racji tego, że Wnioskodawca nie może jej praktycznie opuścić ani na chwilę ? nie może być inne. Wnioskodawca podał, że z budowy wyjeżdża jedynie do inwestora lub zleceniodawcy celem dokonania bieżących uzgodnień. W zleceniu określono czas pracy Wnioskodawcy od 8.00 do 16.00 ? co ma na celu zabezpieczenie się zleceniodawcy przed wychodzeniem Wnioskodawcy z budowy i prowadzeniem jednocześnie innych prac budowlanych.

Wnioskodawca podał, że w rzeczywistości pracuje od 7.00 do 21.00 ? łącznie z sobotami i niedzielami, gdyż zleceniodawcę interesuje tylko dotrzymanie terminu budowy. Raz w miesiącu Wnioskodawca wystawia fakturę VAT za wykonaną usługę. Faktura opiewa na kwotę określoną w zleceniu, bez względu na ilość przepracowanych przez Wnioskodawcę godzin.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy w świetle przedstawionej sytuacji działalność Wnioskodawcy jako kierownika budowy jest działalnością gospodarczą...

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność kierownika budowy jest działalnością gospodarczą. Z racji tej działalności Wnioskodawca ponosi znaczne ryzyko gospodarcze. Faktury wystawiane przez Wnioskodawcę są płatne w terminie 4 dni, ale w rzeczywistości kiedy zleceniodawca posiada na to środki. W tym czasie Wnioskodawca musi wpłacić składki do ZUS, VAT, podatek dochodowy, opłaty za Internet, wynagrodzenie dla księgowej, składki na Krajową Izbę Inżynierów Budownictwa. Wnioskodawca podał, że konsekwencje nie opłacenia tych zobowiązań obciążają Go, a w każdym momencie niezadowolenia z pracy Wnioskodawca może utracić zlecenie. Wnioskodawca wskazał również, że nie obowiązuje Go okres wypowiedzenia ani świadczenia z FGŚP, natomiast nadal musi opłacać ZUS itd.; jest również obowiązkowo ubezpieczony od błędów. To z kolei czyni Wnioskodawcę odpowiedzialnym za błędy w prowadzeniu budowy i poczynione przez to szkody bezpośrednio przed osobami trzecimi tj.: inwestor, wodociągi itd. Wnioskodawca podał, że ze względu na rozmiar obecnej budowy w chwili obecnej może prowadzić tylko jedną budowę. Natomiast z czasem, zależnie od sytuacji rynkowej, zamierza prowadzić np. kilka małych budow dla drobnych inwestorów lub zatrudniać się jako inspektor nadzoru. Wnioskodawca, aby móc się rozwijać w tym kierunku, musi rozbudować swoje biuro (w miejscu zamieszkania) i wyposażenie. Wnioskodawca podał, że jeśli Jego działalność nie zostanie uznana za działalność gospodarczą będzie to niemożliwe.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) rozróżnia poszczególne źródła przychodów, do których zalicza się między innymi:

  • działalność wykonywaną osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2),
  • pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 3).

Katalog przychodów, które należy zaliczyć do działalności wykonywanej osobiście zawarty jest w art. 13 ww. ustawy. I tak do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przepis ten w pkt 8 lit. a) zalicza przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

  1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
  2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.


Zaliczenie przychodów uzyskanych przez podatnika do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy, uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących warunków:

  • zleconą usługę podatnik wykona osobiście, tj. bez udziału osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło, które wykonywałyby czynności związane z istotą tej usługi,
  • umowa zlecenie lub o dzieło została zawarta z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą lub osobą prawną i jej jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej,
  • zlecona usługa nie wchodzi w zakres prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Dopiero w przypadku spełnienia wszystkich podanych wyżej warunków przychody uzyskane z umowy zlecenia lub umowy o dzieło mogą stanowić przychody z działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychodów uzyskanych przez podatnika na podstawie zawartej umowy zlecenia lub o dzieło nie zalicza się do przychodów z działalności wykonywanej osobiście w przypadku, gdy usługa objęta umową wchodzi w zakres prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Podatnik dokonując wpisu do ewidencji działalności gospodarczej sam decyduje o przedmiocie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, który to przedmiot zostaje sklasyfikowany zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności. Jeżeli więc podatnik prowadzący działalność gospodarczą w podanym przez siebie zakresie, zawiera umowę na zasadach określonych w art. 13 ustawy, której przedmiot pokrywa się z przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej, to przychody uzyskiwane w związku z zawarciem tej umowy winien zaliczyć do przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Obowiązek taki nie powstanie natomiast, jeżeli prowadzona przez podatnika działalność gospodarcza nie obejmuje w swym przedmiocie czynności wykonywanych w ramach zawartej umowy zlecenia. Wówczas przychód z takiej umowy stanowi odrębne źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Z przedstawionych informacji wynika, że Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze, a w związku z podpisaną umową zlecenia o współpracy w świadczeniu usług kierowania budową uiścił obowiązkowe ubezpieczenie od błędów. Wnioskodawca podał również, że nie obowiązuje Go okres wypowiedzenia ani świadczenia z FGŚP. Mając na uwadze, że Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością, a także, iż na podstawie zawartej umowy zlecenia ponosi odpowiedzialność (tu cytat) ?za błędy w prowadzeniu budowy i poczynione przez to szkody? - działalność Wnioskodawcy jako kierownika budowy należy uznać za działalność gospodarczą.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika