Jak należało będzie ustalić wartość początkową gruntu Nieruchomości oraz wartość początkową (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana x, przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2010 r. (data wpływu 30 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 29 września 2010 r. oraz w dniu 1 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów, w zakresie ustalenia wartości początkowej oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 27 września 2010 r., znak ILPB1/415-982/10-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 29 września 2010 r., i w tym dniu wniosek uzupełniono o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca razem z drugą osoba fizyczną, jest współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej (dalej zwanej w skrócie Nieruchomością), współwłasność ma charakter ułamkowy. Udział, jaki przysługuje Wnioskodawcy w Nieruchomości (dalej zwany w skrócie Udziałem), wynosi #189; części. Udział nabywany był bez żadnego konkretnego zamiaru co do jego przeznaczenia, w tym bez zamiaru jego wykorzystywania w działalności gospodarczej.

Nieruchomość zabudowana jest budynkiem o charakterze mieszkalnym i użytkowym. Znajdujące się w budynku lokale zajmowane są przez lokatorów i podmioty gospodarcze na podstawie umów cywilnoprawnych (umów najmu).

Korzystanie z Nieruchomości sprowadza się do wynajmowania znajdujących się w niej lokali na rzecz osób trzecich wspólnie z drugim współwłaścicielem. Najem ten jest realizowany poza działalnością gospodarczą, a przychody z niego uzyskiwane kwalifikowane są jako przychody z najmu, tj. jako przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwanej w skrócie u.p.d.o.f.).

W najbliższym czasie, Wnioskodawca zamierza przysługujący mu Udział w Nieruchomości wnieść tytułem aportu do spółki komandytowej, której będzie wspólnikiem, na pokrycie w niej wkładu. Dokładnie takiej samej operacji zamierza dokonać drugi współwłaściciel Nieruchomości, który również zostanie w ten sposób wspólnikiem w tej samej spółce komandytowej.

Po aporcie do spółki komandytowej nie zmieni się sposób korzystania z Nieruchomości, w której udziały zostaną wniesione przez Wnioskodawcę i drugiego współwłaściciela. Będzie ona w dalszym ciągu wynajmowana, z tym że oczywiście przez spółkę komandytową w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Grunt, a także budynek będący częścią składową Nieruchomości zostaną - w związku z ich wykorzystywaniem do działalności spółki - uznane za środki trwałe, z których to środków trwałych oczywiście tylko budynek będzie podlegać amortyzacji.

Nie można wykluczyć, że spółka komandytowa w przyszłości dokona zbycia udziałów w Nieruchomości wniesionych do niej przez Wnioskodawcę i drugiego współwłaściciela albo zbycia lokali związanych z tymi udziałami - gdyby doszło do zniesienia współwłasności budynku (do podziału budynku na lokale stanowiące odrębne własności).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie ustalenia wartości początkowej.

Jak należało będzie ustalić wartość początkową gruntu Nieruchomości oraz wartość początkową budynku stanowiącego cześć składową Nieruchomości po wniesieniu przez Wnioskodawcę i drugiego współwłaściciela tytułem aportu, udziałów w Nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie ww. pytania, należy zająć stanowisko tożsame ze stanowiskami wyrażonymi w następujących interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów: z dnia 8 września 2009 r. nr ILPB1/415-676/09-4/IM, z dnia 7 sierpnia 2009 r. nr ILPB3/423-367/09-3/MM, oraz z dnia 30 kwietnia 2009 r. nr ILPB1/415-214/09-3/IM, tj. że wartość początkową gruntu Nieruchomości oraz wartość początkową budynku stanowiącego cześć składową Nieruchomości - po wniesieniu przez Wnioskodawcę oraz drugiego współwłaściciela do spółki komandytowej, tytułem aportu, udziałów w Nieruchomości - należało będzie określić w wysokości ustalonej na dzień wniesienia aportu przez wspólników, nie wyższej jednak niż wartość rynkowa z dnia wniesienia aportu, przy czym wartość początkową gruntu oraz budynku należało będzie ustalić w takiej proporcji ich wartości, w jakiej pozostawać będzie udział spółki komandytowej w ich własności.

Zgodnie z przepisem art. 22g ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Jednocześnie zgodnie z art. 22g ust. 11 u.p.d.o.f. w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy organ informuje, że wniosek w zakresie:

• opodatkowania przychodów został rozstrzygnięty w dniu 25 listopada 2010 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-982/10-4/IM,
• kosztów uzyskania przychodów został rozstrzygnięty w dniu 25 listopada 2010 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-982/10-6/IM.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Ponadto tut. organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. w związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do drugiego współwłaściciela spółki komandytowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB1/415-214/09-3/IM, interpretacja indywidualna

ILPB1/415-676/09-4/IM, interpretacja indywidualna

ILPB1/415-982/10-4/IM, interpretacja indywidualna

ILPB1/415-982/10-6/IM, interpretacja indywidualna

ILPB3/423-367/09-3/MM, interpretacja indywidualna