Czy Wnioskodawca, w zeznaniu podatkowym może poniesione koszty zakupu fotela do masażu odliczyć od (...)

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 28 czerwca 2012 r., nr ILPB2/415-368/12-2/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 28 czerwca 2012 r., skutecznie doręczono w dniu 3 lipca 2012 r., natomiast w dniu 9 lipca 2012 r. (data nadania 6 lipca 2012 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zakupił fotel do masażu, który jest niezbędny w Jego rehabilitacji, ułatwiający wykonywanie czynności ruchowych wynikających z Jego niepełnosprawności. Zainteresowany jest całkowicie niezdolny do pracy. Zostało to potwierdzone orzeczeniem lekarskim przez orzecznika ZUS i lekarza pierwszego kontaktu.

W uzupełnieniu do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił co następuje.

W dniu .. września 2011 r. Zainteresowany zakupił fotel do masażu w formie ratalnej za łączną kwotę w wysokości 4 284,96 zł, na którą składa się kwota podstawowa zakupu w wysokości 3 390 zł oraz pozostała kwota to odsetki i koszty manipulacyjne.

Spłatę kredytu, z emerytury Wnioskodawca dokonuje w ratach miesięcznych w postaci należności głównej 141,25 zł i odsetek 37,29 zł.

Ponadto Zainteresowany oświadczył, że żadnego dofinansowania na zakup ww. fotela nie otrzymał jak również nie prowadzi działalności gospodarczej, stąd też wydatek nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca wyjaśnił również, że zostały zapłacone trzy raty w dniach: . listopada 2011 r., .. listopada 2011 r. oraz .. grudnia 2011 r., a pozostałe raty wpłaca systematycznie w 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, w zeznaniu podatkowym może poniesione koszty zakupu fotela do masażu odliczyć od dochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisując powyższe ma prawo skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6 uważa się m.in. wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiające wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego (pkt 3).

Wydatki, o których mowa powyżej, zgodnie z art. 26 ust. 7b ww. ustawy, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą z jakiejkolwiek formie.

Wysokość wydatków, o których mowa powyżej ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 26 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na

podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz.721 ze zm.) rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Z uregulowań zawartych w ww. art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że pomiędzy rodzajem nabytych przedmiotów a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek. Zakupy poczynione tytułem niezbędności w rehabilitacji muszą być wykorzystywane (używane) w rehabilitacji i mieć indywidualny charakter.

Właściwym do stwierdzenia czy dany przedmiot jest niezbędny w rehabilitacji oraz będzie ułatwiał wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jest w szczególności lekarz specjalista, który biorąc pod uwagę stan zdrowia konkretnej osoby i potrzeby indywidualnej rehabilitacji może ten fakt potwierdzić, np. w wydanym zaświadczeniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany jest osobą niepełnosprawną, całkowicie niezdolną do pracy. Wnioskodawca w 2011 r., w formie ratalnej zakupił fotel do masażu, który jest niezbędny w Jego rehabilitacji, ułatwia wykonywanie czynności ruchowych wynikających z niepełnosprawności, co zostało potwierdzone orzeczeniem lekarskim przez orzecznika ZUS i lekarza pierwszego kontaktu.

Zainteresowany, w 2011 r. spłacił trzy raty kredytu, natomiast pozostałe raty wpłaca systematycznie w 2012 r.

Zatem w oparciu o przedstawiony stan faktyczny koszt zakupu fotela do masażu Wnioskodawca ma prawo odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Należy jednak wskazać, iż z uwagi na fakt, że przedmiotowy fotel zakupiony został w systemie ratalnym to odliczeniu w zeznaniu za 2011 r. podlega jedynie kwota rat faktycznie zapłacona w 2011 r. Natomiast pozostała kwota może zostać odliczona w latach następnych pod warunkiem jej faktycznej zapłaty.

Do wniosku Zainteresowany szereg dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.